puckverwij.reismee.nl

December...

De afgelopen maand is een drukke geweest. De kinderen hadden vanaf 14 december vakantie en met kerst in zicht was de spanning af en toe om te snijden. Het is bijna een maand geleden dat ik voor het laatst iets heb gepost dus ik heb me wat te vertellen.


De kinderen hadden vakantie, en in de laatste week is er dan altijd veel te doen. Optreden hier, kerst markt daar etc. Natuurlijk is dit voor de kinderen heel erg leuk, maar voor Puja en mij is dit een extra iets waar we aan moeten denken. De een moet een paar zwarte leggings en een kersttrui mee, de ander moet een zonnebril hebben en dan komt iemand ook nog thuis met een zak vol met 12 witte shirts die wij nog nooit hebben gezien. Natuurlijk is het voor de kinderen 1 groot feest. Eerder vrij en geld uitgeven op een kerst markt waar je voor 50p een heel zak snoep kan halen. Ja, dat is natuurlijk een feest. We komen dan ook thuis met drie grote tassen vol. De eerste dagen probeer ik nog een beetje te kijken wie wat wanneer eet, maar na 3 dagen zijn alle drie de zakken leeg. Het verbaast me ook eigenlijk helemaal niks.


Dan komt de kerstvakantie aanrollen. Iets wat ik in de laatste paar jaren van mijn leven heb is dat ik aan het begin van de vakantie altijd ziek wordt. Je werkt je 20 weken helemaal in het zweet en kan dan eindelijk tot rust komen, dus je lichaam moet weer even resetten. Bij Aayden was dit ook het geval. Op zijn laatste schooldag zag ik bij het aankleden dat hij wat rode stipjes op zijn lichaam heeft zitten, dit lijken wel waterpokken. In de klas van Aayden gaat al een aantal weken de waterpokken rond. Het ene na het andere kind wordt ziek. Toen de oudste twee de waterpokken hadden leek Aayden het ook gehad te hebben, maar het was zo licht toen dat beide Anuj en Puja niet verbaast waren dat hij het weer kreeg. Toen Aayden thuiskwam uit school zat hij helemaal onder. Op zen gezichtje, zen benen en buik. Hij zag eruit als een lopende paddenstoel. Hij had 1 grote achter zijn oor. Het oor is een Aayden een aantrekkelijk punt. Hij zit er het liefst altijd aan. Dit zorgde er ook voor dat deze waterpok helemaal open was gekrabd. Die avond lijkt hij ook wat koorts te hebben maar medicijnen krijg je er bij hem absoluut niet in. Na heel veel smeken en onderhandelen neemt hij het toch in. Die nacht was lang en moeizaam voor hem. Hij kon moeilijk slapen en had het heel erg warm. Over het algemeen gaat hij dan naar de kamer van zijn ouders toe, maar door de wind is hun deur dicht gewaaid en krijgt hij hem niet open, dus komt hij naar mij toe. Zijn pyjamaatje is zeiknat van het zweet. Ik neem hem mee naar zijn kamer en kleed hem om in een nieuwe pyjama die wat dunner is dan de vorige. Hij kruipt weer in bed en ik blijf even bij hem zitten tot hij weer ligt te snurken. Ik duik ook men nest weer in maar laat de deur op een kiertje staan voor als hij me nodig heeft.


De volgende ochtend sta ik vroeg op, omdat ik weer naar London moet voor men paspoort. Daarna ben ik van plan men laatste kerstinkopen te doen, ik moet nog steeds een cadeau vinden voor Anuj. Ik heb een idee in men hooft maar nu moet ik het nog zien te vinden. In de ochtend zijn allen de oudste twee wakker, Aayden ligt nog diep te slapen. Ik wandel naar het station en pak de trein naar Waterloo station en ga met de metro verder. Ik loop vanaf het metro station naar de ambassade. Dit keer is alles goed en men paspoort wordt aangevraagd, men oude wordt doorboord en ik ben bijna £200 lichter. Nadat ik uit de ambassade ben vertrokken bel ik Anne. We kletsen voor ruim een uur terwijl ik opzoek ben naar een plek om wat te eten. Na men lunch vertrek ik weer richting het metrostation. Vanaf daar ga ik richting Oxford Street voor men laatste Christmas shopping Ik heb om 4 uur met Amy, een andere au pair af gesproken. We eten wat eten ergens en als we weer bij het metrostation aankomen rond half 7 zit alles dicht. Het is zo druk dat ze sommige centrale stations soms voor een poosje dicht doen, dit is dus zo’n moment. En dan sta je, midden in London, zonder metroverbinding naar een treinstation. Maar dan is er natuurlijk altijd nog de mooie rode bus. Ik vind al gauw een bus die naar Waterloo gaat en ik duik er snel in. De hele bus zit vol met mensen en de ramen zijn volledig beslagen. Eenmaal bij het treinstation heb ik geluk, de volgende trein gaat over 4 minuten, die kan ik nog halen. Het enige nadeel is dat het midden in de spits is, de hele trein zit vol. Geen probleem, ik ben wel gewend om af en toe te staan. Onderweg naar huis FaceTime ik met Floor. Ik we hebben de grootste lol en ik merk dat sommige mensen zich hieraan irriteren, misschien ook omdat ik in een taal praat dei ze niet verstaan. Dat is iets waar veel Engelse zich bedreigd door voelen. Dit is iets wat Puja mij heeft verteld. Veel Engelse voelen zich bedreigt als mensen in een onduidelijke taal praten, wegens de soms hoge terreurdreiging in de stad. Nu weet ik dat ik geen aanslag ga plegen dus ik maak me geen zorgen en klets vrolijk verder. Als ik naar huis loop worden Floor en ik allebei een beetje moe en zeggen we niet veel meer, maar we blijven toch aan de telefoon hangen. Als ik eenmaal thuis ben is iedereen weer blij om me te zien, vooral Aayden. Zijn waterpokken is 3 keer zo erg als gister avond. Hij zit echt helemaal onder nu. Zen handjes en zen snoetje, het zit echt overal. Ze hebben nu ook een zalfje voor hem gehaald, dat de jeuk een beetje zal verlichten. Omdat het weekeind is en vakantie kijken we met zen alle een film.


De eerste dagen van de vakantie is Puja veel vrij. Omdat ze naar Oslo is geweest en daar extra uren heeft gemaakt kan ze nog een extra dag vrij nemen en ze is nu thuis tot en met woensdag. Woensdag en donderdag moet ze dan nog werken deze week en in de week van kerst alleen op maandag, daarna is ze 10 dagen helemaal vrij. Op maandag maak ik het besluit dat ik een nieuwe telefoon ga kopen. De telefoon die ik had (een IPhone SE) moet ik elke 70 minuten weer helemaal opladen en ik wordt er gek van. Na bijna twee jaar wordt het ook wel weer tijd voor een nieuwe. Na veel overleggen met Floor en Rowan besluit ik een IPhone 8 te nemen. Ik overleg het ook nog even met Puja. Ik kan er één via Amazon bestellen, maar ik kan ook naar The Carphone Warehouse gaan ervoor. Ik ga dan toch naar Cadrphone, omdat ik dan altijd terug kan mocht ik een probleem hebben. De volgende dag sta ik om kwart over 9 in de winkel. Ik wordt gelijk geholpen en 30 minuten later sta ik buiten met een nieuwe telefoon, een beton hoesje eromheen en een draadloze oplader, allemaal voor onder £600. Ik kom weer thuis en Puja is druk bezig met kerst cadeaus inpakken. Ik begin men nieuwe telefoon te instaleren en doe dit lekker rustig op men eigen tempo. De kinderen en Puja gaan naar Dadhima toe. Omdat Aayden waterpokken heeft wil ze hem graag mee nemen naar de tempel om hem te reinigen. Ik blijf thuis lekker rustig hangen en zoek men telefoon helemaal uit. Ik voel me altijd een heel nieuw persoon met een nieuwe telefoon. In de avond maak ik het eten klaar voor de kinderen en geef ze een douch.


Woensdag en Donderdag zijn rustige dagen. Ik kan nergens heen met de kinderen omdat Aayden waterpokken heeft. Overal waar kinderen zijn kan ik hem niet mee naartoe nemen, dus alles valt af. We blijven thuis, spelen Monopoly en Saffron en Aaryan maken een voetbalveld van karton. Aayden is heel erg huilerig en heeft een kort lontje. Hij is enorm moe en ik denk dat het daar door komt. Ik besluit de kinderen aan het lezen te zetten om 4 uur en ik lees Aayden voor uit Harry Potter. Na 10 minuten licht hij te slapen. Ik laat hem heel even liggen en maak hem dan wakker, anders slaapt hij vannacht niet meer. Dit blijk alweer te lang te zijn. Hij wil die avond voor geen goud slapen. Donderdag is een beetje hetzelfde. Ik probeer de kinderen naar buiten te krijgen, mee naar het park, maar dat willen ze niet. Donderdag avond kijken Anuj, de kinderen en ik een aflevering van planet earth, met grote tegenzin van de kinderen. Als de kinderen naar bed zijn stelt Anuj voor om nog een film te kijken, Orphan. Als iemand nog opzoek is naar een goede thriller. Kijk die dan. Vrijdag is voor mij weer een vrije dag en ik besluit dat ik hier een pyjama dag van maak. Het enige wat ik Puja had beloofd om te doen was strijken en de bedden verschonen. Op zaterdag zou de schoonmaakster weer komen dus iedereen deed het lekker rustig aan in huis. Puja neemt de kinderen mee naar Staines en doet nog wat last minute Christmas shopping. Als ze thuiskomen is Aaryan erg verdrietig. Hij was beloofd dat ze zouden gaan Bowlen maar dat gaat niet mee door. Er wordt KFC gehaald en we besluiten dan meer een film te gaan kijken, maar Aaryan is nog steeds niet helemaal blij. Zaterdag is weer lekker rustig met iedereen. In de ochtend heb ik heerlijk uit geslapen en toen ik beneden kwam, kwam er net een pakketje voor mij binnen. Men paspoort. Deze Kwam twee weken eerder aan dan ik had verwacht. Die ochtend was ik ook met Anne aan het appen over dat ik misschien wel naar huis zou willen voor oud en nieuw als ik men paspoort op tijd zou hebben. Ik overleg dit idee gelijk met Puja en we prikken een datum waarop ik weg zou kunnen gaan, 27 december en ik kom 2 januari weer terug. Ik kijk naar wat vluchten en aan het eind van de dag heb ik men tickets geboekt. Anne is de enige die het weet, maar ook aan Rowan moet ik het toch echt vertellen.


Zondag was er weer wat meer te doen. Puja moest naar oost London om cadeautjes naar iemand toe te brengen en de kinderen en Anuj bleven thuis. Anuj heeft iets gekocht voor hem en de kinderen waar Puja niet blij mee is. Als ze thuiskomt is de spanning om te snijden. Ze nemen de kinderen mee om te gaan bowlen met vrienden. Voordat ze weg gaan zitten de kinderen al in de auto maar in huis is er een enorme ruzie gaande. Anuj heeft een Nintendo Switch gekocht voor de kinderen zonder dit met Puja te overleggen, terwijl Puja al weken bezig was met alle andere cadeaus voor de kinderen. 15 minuten nadat ze weg gaan komt Anuj het huis weer in stormen. Ze zijn de cadeautjes voor de kinderen waar ze heen gaan vergeten. Hij is echt woest. Ik zie ze de rest van de avond niet en de volgende ochtend breng ik Puja om 8 uur naar het treinstation. De kinderen blijven allemaal slapen tot half 10. Ik geef ze ontbijt en kleed iedereen aan. Anuj haalt Puja haar kerstcadeautje op vandaag, een fiets. Het wordt even kijken hoe deze in de auto gaat passen en hoe die aankomt. Hij lijkt in eerste instantie wat klein maar na wat overleg blijkt hij toch oké te zijn. Die avond eten we met zen alle Pizza en maken we allen klaar voor de kerstman. We zetten wat eten voor hem klaar, een glas whisky en we spelen een spelletje voor d kinderen naar bed gaan. Puja en ik maken alles klaar voor de volgende ochtend. We gaan allemaal optijd naar bed.


Op kerst morgen wordt ik wakker gemaakt door de kinderen met de vraag ‘kom je naar beneden want dan kunnen we de cadeautjes open maken’. Na de cadeaus strijk ik wat kleren voor de kinderen en maak ik mezelf klaar. Ik doe Saffron der haar en begin met het helpen koken voor de lunch. Anuj staat al de hele ochtend van alles klaar te maken en de kinderen en ik helpen hem waar we kunnen. Om 2 ook zit de hele familie aan tafel voor de lunch. Ook de grootouders zijn gekomen. We eten met zen alle en relaxen de rest van de dag. We eten de hele dag door van alles en ik breng mijn kaas en pepernoten in de mix. In de avond is iedereen helemaal gesloopt. We gaan allemaal op tijd naar bed. Op tweede kerst dag gaan we naar het park om Puja te leren fietsen. We zijn daar voor ruim een uur en het gaat hartstikke goed. Als we weer thuis zijn maak ik de schoenen schoon terwijl Anuj lunch maakt. Daarna doe ik even een paar kleine boodschapjes voordat het bezoek komt. We hebben wat suiker en drinken nodig, dus die haal ik op. Als ik thuis kom doe ik nog even wat strijkwerk voordat ik men koffer in pak en ik me bij het gezelschap beneden aansluit. We eten met zen alle restjes van eerste kerst dag en kijken een aantal films. Ik besluit om 11 uur naar bed toe te gaan, omdat ik de volgende dag naar huis toe ga. Ik kom erg moeilijk in slaap.


De volgende ochtend sta ik om 9 uur op en Puja brengt me naar het vliegveld toe. Ik ga gelijk door de douane heen en haal wat cadeautjes voor een aantal mensen. Ik blijf ondertussen Anne en Puja appen over hoe het gaat. Als ik in het vliegtuig zit, zit ik helemaal achterin met een Australisch stel naast me. Die vlucht naar Nederland vliegt voorbij. Als ik geland ben krijg ik net een appje van Floor binnen dat ze me heel erg mist en ik weet natuurlijk dat ze me vanavond zal zien. Ik app Anne terwijl ik uit het vliegtuig kom en richting de aankomsthal loop. Anne staat bij mij te wachten bij twee, maar ik kom uit 1. Ik zie haar als staan en loop naar haar toe, tik haar op haar schouder en als ze ziet dat ik het ben begint ze gelijk te gillen. Ik had het niet anders verwacht moet ik zeggen, maar het is toch een hele leuke reactie. We rijden naar huis en onderweg stoppen we bij de Mac. Al 4 maanden heb ik zin in een mc kroket. In de Mac probeert Floor me te FaceTime. Ik neem bijna op maar bedenk me net op tijd. Ik app haar dat ik met de kinderen ergens naartoe ben en dat ik later terug bel. Even hebben Anne en ik stress dat floor weet dat ik in Nederland ben, maat gelukkig lijkt dat niet zo te zijn. We gaan naar mama haar werk toe en verassen haar daar. Mama lijkt zo verast dat ze helemaal dichtslaat. Hierna rijden we naar papa toe waar Rowan ons al stond op te wachten. We lopen naar de voordeur en ik sta uit het beeld. Anne belt aan en als papa open doet spring ik op. Hij neemt drie groten stappen achteruit en begint bijna te gillen. Die avond gaan we naar Japas toe om te eten en papa ging iets eerder om iets af te halen. Als we binnen komen staat Floor met papa af te rekenen en ik pak men kans. Ik loop naar haar toe en tik ook haar op der schouder. Als ze omdraait zegt ze ‘Wat doe jij hier?’ en sleept me mee het halletje in. Ik ben zo blij dat ik allebei men zussen weer heb gezien. Die avond komt Floor ook bij ons aan tafel zitten als ze klaar is.


De volgende dag ga ik met een vriendin wat eten en we verassen een oud collegatje op werk. Daarna ga ik met de hele Fam mee naar Oma. Oma viert haar verjaardag en weet niet dat ik kom. Ik veras de hele familie 1 voor 1. De hele week doe ik allemaal leuke dingen met iedereen en zie alle mensen die ik graag wou zien. Oud en nieuw vier ik met Anne in Nijmegen en het is denk ik 1 van de leukste oud en nieuws die ik heb gehad.


Op 2 januari brengen Jurre en Floor me weer naar schiphol. Het is een stuk minder moeilijk om afscheid te nemen deze keer. Ik ben heel erg vroeg en heb alle tijd om rustig door Schiphol te lopen. Ik haal wat chocola voor de hele familie als cadeautje en ga op tijd bij de gate zitten. Er wordt omgeroepen dat er weinig ruimte is in het vliegtuig voor alle bagage en of er mensen zijn die hun handbagage wel onderin het vliegtuig willen plaatsen. Ik geef als eerste aan dat ik men koffer wel onderin kwijt kan en krijg een gratis update naar een economie class stoel. Van rij 32 naar rij 5. Als we geland zijn ben ik binnen 2 minuten uit het vliegtuig. Het enige nadeel is dat ik daarna 40 minuten moest wachten op men koffer. Maar ja, ik kon wel men benen strekken in het vliegtuig. Als ik in de parkeergarage aankom zit de hele familie me in de auto op te wachten. De kinderen zitten alle drie tegen het raam aan geplakt en zijn enorm blij om me weer te zien. En ook ik ben super blij om iedereen weer te zien. We komen thuis en ik breng men spullen allemaal naar beneden. De kinderen komen alle drie mijn kamer in om alle nieuwe dingen die ze de afgelopen week hebben gekregen te laten zien. We proberen iedereen op tijd in bed te krijgen omdat ze morgen weer naar school moeten.


Het is een hele drukke maand geweest. Ik ben nog steeds een beetje moe van alles maar ik ben ontzetten blij dat ik naar huis kon voor oud en nieuw en al men familie kon zien. Als je zegt ‘vier maanden’ klinkt het helemaal niet lang, maar toen ik Rowan, Anne en Floor weer zag voelde ik pas hoe lang het geleden was. Ik ben daarnaast ook heel blij dat ik weer met de kinderen ben en hier kan zijn. Het is misschien een beetje kort afgesloten maar ik ben al sinds 10 uur aan het typen, en het is nu 1 uur, dus ik heb er wel even genoeg van.


All my love and until next time. x

Reacties

Reacties

B&B

Lieverd wat een heel verhaal weer. Wij waren ook heel blij dat we je in Harderwijk nieuwjaar konden wensen en zagen dat het goed met je gaat daar zijn wij heel blij om. Succes met de volgende maanden en veel liefs en een dikke knuffel.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active