puckverwij.reismee.nl

Januari

Daar zijn we weer. Weer erg laat, maar toch weer een update.

Januari, nieuwe maand, nieuw jaar, nieuwe kansen. Zoals ik in mijn december post al had verteld was ik naar huis geweest voor oud en nieuw. De dag nadat k weer hier aankwam begon het normale ritme weer. Kinderen terug naar school voor twee dagaen, iedereen weet naar werk etc. Ik rol er ook zo weer in en hoef er haast niet bij na te denken. Ik was benieuwd of ik meer heimwee zou kregen omdat ik nu een keer naar huis ben geweest, maar dit viel erg mee. Tuurlijk mis ik men familie en vrienden maar dat deed ik al voordat ik thuis kwam. Alles loopt lekker rustig, Anuj werkt veel thuis omdat hij van alles moet voorbereiden en dit beter thuis kan doen. Op een avond verteld Puja mij dat ze een facebook post heeft gezien op de Virginia Water pagina heeft gezien over iemand die een nieuwe AuPair heeft die opzoek is naar wat nieuwe mensen. Puja vraagt mij of ik met contact wil opnemen en dat zie ik zeker zitten. Iemand in de buurt is toch erg gezellig. We spreken de dag daarna af voor een kopje koffie. Dit is hartstikke gezellig. Ze komt uit Finland en loopt hier rond alsof het zomer is, terwijl ik het kapot koud heb, maar ja, verschil moet er wezen. We spreken gelijk af voor het weekeind met een andere AuPair in London. Op zaterdag gaan we samen naar London om haar te ontmoeten en we hebben een top dag met zen drieën. Tijdens de dag komt ter spraken dat ik al heel lang een neuspiercing wil hebben en gauw daarna vinden we een plek om dit te laten doen. Als we hier aankomen is het helaas te laat en zitten ze al volgeboekt voor de hele avond, dus Janita en ik maken plannen om het dan in Staines te laten doen ergens de volgende week. De rest van de avond hebben we het ook nog super gezellig en uiteindelijk kom ik om half 11 thuis. DE dag daarna komt Jenny, de vorige AuPair van het gezin op bezoek met haar moeder. Ik vind het super leuk om haar nu ook een keer te hebben gezien. Dit is toch anders dan alleen praten over de mail.


Op dinsdag rij ik met Janita naar Staines om men neuspiercing te laten zetten. Op dit moment heb ik het alleen aan Puja en Rowan verteld. Ik heb opgezocht aan welke kant ik hem wil hebben en ik besluit links. We vinden de shop en binnen 20 minuten staan we weer buiten met een nieuwe piercing. Ik ben er echt heel erg blij mee, moet mezelf alleen heel erg tegen houden om er niet de hele tijd aan te zitten. Tijdens onze lunch zit ik te bedenken hoe ik het aan iedereen ga laten zien. Anne en Floor stuur ik een foto, en ook naar Papa. Maar ik vind het spannendste om het aan Mama te vertellen. Die is nooit echt gek geweest van piercings, dus ik ben benieuwd naar haar reactie. Ik besluit haar aan het eind van de dag te FaceTimen. Ik krijg een erg moederlijke ‘hmm’ als reactie maar achteraf denk ik dat ze hem toch wel oké vindt. Ik ben in ieder geval blij dat de reactie beter is dan toen ik een tunnel in men oor wou hebben. Ik ben er in ieder geval heel erg blij mee. Ik heb alles om hem goed schoon te houden en de shop zit bijna om de hoek, dus als er wat is kan ik altijd terug gaan. Het begin is even wennen. Ik heb een beetje hoofdpijn en het voel alsof ik spierpijn heb in men neus. Het is natuurlijk ook gek, er zit ineens een extra gat in men neus. Op de 4de dag wordt ik wakker, stoot ik men neus per ongeluk tijdens aankleden en begint het flink te bloeden. Ik raak lichtelijk in paniek, maat dit blijkt ontzetten normaal te zijn. Geen stress.


Op de 25ste is Saffron jarig en wordt ze 10. Dubble digets. We hebben een feestje met alle familie. Pizza, taart, kipnuggets en allerlei andere lekkere dingen. Het nichtje van Saffron blijft slapen en de jongens gaan met Dadhima mee om daar te gaan logeren. Super gezellig allemaal maar ook super druk. Aan het eind van de avond zijn Puja en ik helemaal gesloopt. Op zaterdag nemen Anuj en Puja de meiden mee naar KFC en de film, en ik wordt gevraagd door Saffron of ik ook mee wil. Ik ga gezellig mee en na de film gaan de naar het huis van Dadhima om je jongens weer op te halen. Als we thuis komen eten we alles wat nog over is van de dag daarvoor en we kijken met zen alle nog een film. De film is ‘Miss Peregrine's Home for Peculiar Children’. De film is niet heel erg eng, maar wel een beetje creepy. Na de film zijn alle kinderen bang en slaapt iedereen in het bed van Puja en Anuj, behalve ik natuurlijk.


De rest van de week vliegt weer voorbij. Ik maak in deze week boerenkool voor de hele familie, en ze vinden het allemaal heerlijk, alleen Aayden vind de hutspot toch wat lekkerder. Het verbaast me hoeveel ‘oer Hollandse’ dingen ze hier enorm lekker vinden. Maar dat maak het voor mij extra leuk om te maken. Op deze vrijdag heeft Saffron haar feestje met vriendinnetjes. Er komen er 7 langs. Ik neem de jongens mee naar de biebliotheek voor een uurtje en Aaryan wordt daarna opgehaald om bij een vriendje te spelen en te eten. Aayden en ik gaan weer terug naar huis en mengen ons in het slime geweld. Het is een grote benden op tafel en er wordt alleen maar meer en meer gemaakt. Maar ze hebben gelukkig wel lol.


Na het feestje neem ik een Uber naar Heathrow. Rowan komt hier een weekeind heen. Ik kijkt hier al bijna twee maanden naar uit en ik kan niet meer wachten. Als Rowan aan komt nemen we de underground naar Earl’s Court waar ons hotel zit. We hebben het hele weekeind in London en daar gaan we grof gebruik van maken. Het hotel waar we slapen is prima voor wat we betaald hebben. Op zaterdag staan we op tijd op en nemen we allebei een douch. Als ik onder de douch sta was ik men gezicht en ik voel ineens dat men piercing uitsteekt, meer dan normaal. Ik blinde paniek pak ik men handdoek en nu is die helemaal uitgevallen. Ik gooi de badkamer deur open en Row en ik proberen hem er weer int e krijgen, maar it lijkt toch echt niet te lukken. We zoeken een shop in de buurt en ondertussen probeer ik ook de piercingshop in Staines te bellen voor advies. Die nemen helaas nog niet op en Rowan en ik besluiten nu eerst rustig te gaan ontbijten en dan verder te kijken. Na het ontbijt gaan we richting Old Street om daar de shop te vinden. Als we hier aankomen is het al snel duidelijk dat we te lang hebben gewacht hij is al dicht aan de binnenkant. Ik wordt geadviseerd om het 6 weken te laten helen en dan opnieuw te laten piercen. Ik vin het erg jammer maar dan doen we dat maar, niks meer aan te doen. Dit is al snel weer vergeten als Row en ik de stad nu echt eens gaan verken. We gaan naar alle goede plekken toe. Tower of London (daar lopen we langs), Golden gate bridge, Shard, Buckingham Palace, London Eye en nog veel meer. We gaan lekker eten en gaan daarna weer richting het hotel. Als we daar aankomen kijken we samen Wie is de Mol? en gaan daarna lekker slapen. De volgende dag staan we weer lekker vroeg op, ontbijten en gaan richting King Cross station, naar Platform 9 3/4 en de Harry Potter shop. Het is hier kapot druk en we lopen even rond, vinden wat leuke dingen en gaan dan gauw weer door, op naar Oxfort Street. Hier spenderen we een paar uur shoppend en eten daarna nog even wat. We hebben onze koffers in het hotel laten staan dus we gaan nog 1 keer terug om deze op te halen en gaan richting Heathrow. Rowan checked haar bagage in en we drinken nog een kopje koffie. Hierna gaat Row weer richting Nederland en ik ga ook weer naar huis. Ik heb zo genoten van dit weekeind, en dit zijn enkel de grote lijnen. We hebben mega veel foto’s gemaakt (bijna 500) en zo veel lol gehad samen, was echt super.


Dat was alweer het begin van de maand februari. Januari leek heel kort en heel lang tegelijk, weg verwarrend, maar inmiddels zitten we alweer bijna halver wegen de tweede maand van het jaar en voor ik het weet zijn de eerste 6 maanden hier alweer voorbij.


Tot gauw weer


All my love and until next time. x

December...

De afgelopen maand is een drukke geweest. De kinderen hadden vanaf 14 december vakantie en met kerst in zicht was de spanning af en toe om te snijden. Het is bijna een maand geleden dat ik voor het laatst iets heb gepost dus ik heb me wat te vertellen.


De kinderen hadden vakantie, en in de laatste week is er dan altijd veel te doen. Optreden hier, kerst markt daar etc. Natuurlijk is dit voor de kinderen heel erg leuk, maar voor Puja en mij is dit een extra iets waar we aan moeten denken. De een moet een paar zwarte leggings en een kersttrui mee, de ander moet een zonnebril hebben en dan komt iemand ook nog thuis met een zak vol met 12 witte shirts die wij nog nooit hebben gezien. Natuurlijk is het voor de kinderen 1 groot feest. Eerder vrij en geld uitgeven op een kerst markt waar je voor 50p een heel zak snoep kan halen. Ja, dat is natuurlijk een feest. We komen dan ook thuis met drie grote tassen vol. De eerste dagen probeer ik nog een beetje te kijken wie wat wanneer eet, maar na 3 dagen zijn alle drie de zakken leeg. Het verbaast me ook eigenlijk helemaal niks.


Dan komt de kerstvakantie aanrollen. Iets wat ik in de laatste paar jaren van mijn leven heb is dat ik aan het begin van de vakantie altijd ziek wordt. Je werkt je 20 weken helemaal in het zweet en kan dan eindelijk tot rust komen, dus je lichaam moet weer even resetten. Bij Aayden was dit ook het geval. Op zijn laatste schooldag zag ik bij het aankleden dat hij wat rode stipjes op zijn lichaam heeft zitten, dit lijken wel waterpokken. In de klas van Aayden gaat al een aantal weken de waterpokken rond. Het ene na het andere kind wordt ziek. Toen de oudste twee de waterpokken hadden leek Aayden het ook gehad te hebben, maar het was zo licht toen dat beide Anuj en Puja niet verbaast waren dat hij het weer kreeg. Toen Aayden thuiskwam uit school zat hij helemaal onder. Op zen gezichtje, zen benen en buik. Hij zag eruit als een lopende paddenstoel. Hij had 1 grote achter zijn oor. Het oor is een Aayden een aantrekkelijk punt. Hij zit er het liefst altijd aan. Dit zorgde er ook voor dat deze waterpok helemaal open was gekrabd. Die avond lijkt hij ook wat koorts te hebben maar medicijnen krijg je er bij hem absoluut niet in. Na heel veel smeken en onderhandelen neemt hij het toch in. Die nacht was lang en moeizaam voor hem. Hij kon moeilijk slapen en had het heel erg warm. Over het algemeen gaat hij dan naar de kamer van zijn ouders toe, maar door de wind is hun deur dicht gewaaid en krijgt hij hem niet open, dus komt hij naar mij toe. Zijn pyjamaatje is zeiknat van het zweet. Ik neem hem mee naar zijn kamer en kleed hem om in een nieuwe pyjama die wat dunner is dan de vorige. Hij kruipt weer in bed en ik blijf even bij hem zitten tot hij weer ligt te snurken. Ik duik ook men nest weer in maar laat de deur op een kiertje staan voor als hij me nodig heeft.


De volgende ochtend sta ik vroeg op, omdat ik weer naar London moet voor men paspoort. Daarna ben ik van plan men laatste kerstinkopen te doen, ik moet nog steeds een cadeau vinden voor Anuj. Ik heb een idee in men hooft maar nu moet ik het nog zien te vinden. In de ochtend zijn allen de oudste twee wakker, Aayden ligt nog diep te slapen. Ik wandel naar het station en pak de trein naar Waterloo station en ga met de metro verder. Ik loop vanaf het metro station naar de ambassade. Dit keer is alles goed en men paspoort wordt aangevraagd, men oude wordt doorboord en ik ben bijna £200 lichter. Nadat ik uit de ambassade ben vertrokken bel ik Anne. We kletsen voor ruim een uur terwijl ik opzoek ben naar een plek om wat te eten. Na men lunch vertrek ik weer richting het metrostation. Vanaf daar ga ik richting Oxford Street voor men laatste Christmas shopping Ik heb om 4 uur met Amy, een andere au pair af gesproken. We eten wat eten ergens en als we weer bij het metrostation aankomen rond half 7 zit alles dicht. Het is zo druk dat ze sommige centrale stations soms voor een poosje dicht doen, dit is dus zo’n moment. En dan sta je, midden in London, zonder metroverbinding naar een treinstation. Maar dan is er natuurlijk altijd nog de mooie rode bus. Ik vind al gauw een bus die naar Waterloo gaat en ik duik er snel in. De hele bus zit vol met mensen en de ramen zijn volledig beslagen. Eenmaal bij het treinstation heb ik geluk, de volgende trein gaat over 4 minuten, die kan ik nog halen. Het enige nadeel is dat het midden in de spits is, de hele trein zit vol. Geen probleem, ik ben wel gewend om af en toe te staan. Onderweg naar huis FaceTime ik met Floor. Ik we hebben de grootste lol en ik merk dat sommige mensen zich hieraan irriteren, misschien ook omdat ik in een taal praat dei ze niet verstaan. Dat is iets waar veel Engelse zich bedreigd door voelen. Dit is iets wat Puja mij heeft verteld. Veel Engelse voelen zich bedreigt als mensen in een onduidelijke taal praten, wegens de soms hoge terreurdreiging in de stad. Nu weet ik dat ik geen aanslag ga plegen dus ik maak me geen zorgen en klets vrolijk verder. Als ik naar huis loop worden Floor en ik allebei een beetje moe en zeggen we niet veel meer, maar we blijven toch aan de telefoon hangen. Als ik eenmaal thuis ben is iedereen weer blij om me te zien, vooral Aayden. Zijn waterpokken is 3 keer zo erg als gister avond. Hij zit echt helemaal onder nu. Zen handjes en zen snoetje, het zit echt overal. Ze hebben nu ook een zalfje voor hem gehaald, dat de jeuk een beetje zal verlichten. Omdat het weekeind is en vakantie kijken we met zen alle een film.


De eerste dagen van de vakantie is Puja veel vrij. Omdat ze naar Oslo is geweest en daar extra uren heeft gemaakt kan ze nog een extra dag vrij nemen en ze is nu thuis tot en met woensdag. Woensdag en donderdag moet ze dan nog werken deze week en in de week van kerst alleen op maandag, daarna is ze 10 dagen helemaal vrij. Op maandag maak ik het besluit dat ik een nieuwe telefoon ga kopen. De telefoon die ik had (een IPhone SE) moet ik elke 70 minuten weer helemaal opladen en ik wordt er gek van. Na bijna twee jaar wordt het ook wel weer tijd voor een nieuwe. Na veel overleggen met Floor en Rowan besluit ik een IPhone 8 te nemen. Ik overleg het ook nog even met Puja. Ik kan er één via Amazon bestellen, maar ik kan ook naar The Carphone Warehouse gaan ervoor. Ik ga dan toch naar Cadrphone, omdat ik dan altijd terug kan mocht ik een probleem hebben. De volgende dag sta ik om kwart over 9 in de winkel. Ik wordt gelijk geholpen en 30 minuten later sta ik buiten met een nieuwe telefoon, een beton hoesje eromheen en een draadloze oplader, allemaal voor onder £600. Ik kom weer thuis en Puja is druk bezig met kerst cadeaus inpakken. Ik begin men nieuwe telefoon te instaleren en doe dit lekker rustig op men eigen tempo. De kinderen en Puja gaan naar Dadhima toe. Omdat Aayden waterpokken heeft wil ze hem graag mee nemen naar de tempel om hem te reinigen. Ik blijf thuis lekker rustig hangen en zoek men telefoon helemaal uit. Ik voel me altijd een heel nieuw persoon met een nieuwe telefoon. In de avond maak ik het eten klaar voor de kinderen en geef ze een douch.


Woensdag en Donderdag zijn rustige dagen. Ik kan nergens heen met de kinderen omdat Aayden waterpokken heeft. Overal waar kinderen zijn kan ik hem niet mee naartoe nemen, dus alles valt af. We blijven thuis, spelen Monopoly en Saffron en Aaryan maken een voetbalveld van karton. Aayden is heel erg huilerig en heeft een kort lontje. Hij is enorm moe en ik denk dat het daar door komt. Ik besluit de kinderen aan het lezen te zetten om 4 uur en ik lees Aayden voor uit Harry Potter. Na 10 minuten licht hij te slapen. Ik laat hem heel even liggen en maak hem dan wakker, anders slaapt hij vannacht niet meer. Dit blijk alweer te lang te zijn. Hij wil die avond voor geen goud slapen. Donderdag is een beetje hetzelfde. Ik probeer de kinderen naar buiten te krijgen, mee naar het park, maar dat willen ze niet. Donderdag avond kijken Anuj, de kinderen en ik een aflevering van planet earth, met grote tegenzin van de kinderen. Als de kinderen naar bed zijn stelt Anuj voor om nog een film te kijken, Orphan. Als iemand nog opzoek is naar een goede thriller. Kijk die dan. Vrijdag is voor mij weer een vrije dag en ik besluit dat ik hier een pyjama dag van maak. Het enige wat ik Puja had beloofd om te doen was strijken en de bedden verschonen. Op zaterdag zou de schoonmaakster weer komen dus iedereen deed het lekker rustig aan in huis. Puja neemt de kinderen mee naar Staines en doet nog wat last minute Christmas shopping. Als ze thuiskomen is Aaryan erg verdrietig. Hij was beloofd dat ze zouden gaan Bowlen maar dat gaat niet mee door. Er wordt KFC gehaald en we besluiten dan meer een film te gaan kijken, maar Aaryan is nog steeds niet helemaal blij. Zaterdag is weer lekker rustig met iedereen. In de ochtend heb ik heerlijk uit geslapen en toen ik beneden kwam, kwam er net een pakketje voor mij binnen. Men paspoort. Deze Kwam twee weken eerder aan dan ik had verwacht. Die ochtend was ik ook met Anne aan het appen over dat ik misschien wel naar huis zou willen voor oud en nieuw als ik men paspoort op tijd zou hebben. Ik overleg dit idee gelijk met Puja en we prikken een datum waarop ik weg zou kunnen gaan, 27 december en ik kom 2 januari weer terug. Ik kijk naar wat vluchten en aan het eind van de dag heb ik men tickets geboekt. Anne is de enige die het weet, maar ook aan Rowan moet ik het toch echt vertellen.


Zondag was er weer wat meer te doen. Puja moest naar oost London om cadeautjes naar iemand toe te brengen en de kinderen en Anuj bleven thuis. Anuj heeft iets gekocht voor hem en de kinderen waar Puja niet blij mee is. Als ze thuiskomt is de spanning om te snijden. Ze nemen de kinderen mee om te gaan bowlen met vrienden. Voordat ze weg gaan zitten de kinderen al in de auto maar in huis is er een enorme ruzie gaande. Anuj heeft een Nintendo Switch gekocht voor de kinderen zonder dit met Puja te overleggen, terwijl Puja al weken bezig was met alle andere cadeaus voor de kinderen. 15 minuten nadat ze weg gaan komt Anuj het huis weer in stormen. Ze zijn de cadeautjes voor de kinderen waar ze heen gaan vergeten. Hij is echt woest. Ik zie ze de rest van de avond niet en de volgende ochtend breng ik Puja om 8 uur naar het treinstation. De kinderen blijven allemaal slapen tot half 10. Ik geef ze ontbijt en kleed iedereen aan. Anuj haalt Puja haar kerstcadeautje op vandaag, een fiets. Het wordt even kijken hoe deze in de auto gaat passen en hoe die aankomt. Hij lijkt in eerste instantie wat klein maar na wat overleg blijkt hij toch oké te zijn. Die avond eten we met zen alle Pizza en maken we allen klaar voor de kerstman. We zetten wat eten voor hem klaar, een glas whisky en we spelen een spelletje voor d kinderen naar bed gaan. Puja en ik maken alles klaar voor de volgende ochtend. We gaan allemaal optijd naar bed.


Op kerst morgen wordt ik wakker gemaakt door de kinderen met de vraag ‘kom je naar beneden want dan kunnen we de cadeautjes open maken’. Na de cadeaus strijk ik wat kleren voor de kinderen en maak ik mezelf klaar. Ik doe Saffron der haar en begin met het helpen koken voor de lunch. Anuj staat al de hele ochtend van alles klaar te maken en de kinderen en ik helpen hem waar we kunnen. Om 2 ook zit de hele familie aan tafel voor de lunch. Ook de grootouders zijn gekomen. We eten met zen alle en relaxen de rest van de dag. We eten de hele dag door van alles en ik breng mijn kaas en pepernoten in de mix. In de avond is iedereen helemaal gesloopt. We gaan allemaal op tijd naar bed. Op tweede kerst dag gaan we naar het park om Puja te leren fietsen. We zijn daar voor ruim een uur en het gaat hartstikke goed. Als we weer thuis zijn maak ik de schoenen schoon terwijl Anuj lunch maakt. Daarna doe ik even een paar kleine boodschapjes voordat het bezoek komt. We hebben wat suiker en drinken nodig, dus die haal ik op. Als ik thuis kom doe ik nog even wat strijkwerk voordat ik men koffer in pak en ik me bij het gezelschap beneden aansluit. We eten met zen alle restjes van eerste kerst dag en kijken een aantal films. Ik besluit om 11 uur naar bed toe te gaan, omdat ik de volgende dag naar huis toe ga. Ik kom erg moeilijk in slaap.


De volgende ochtend sta ik om 9 uur op en Puja brengt me naar het vliegveld toe. Ik ga gelijk door de douane heen en haal wat cadeautjes voor een aantal mensen. Ik blijf ondertussen Anne en Puja appen over hoe het gaat. Als ik in het vliegtuig zit, zit ik helemaal achterin met een Australisch stel naast me. Die vlucht naar Nederland vliegt voorbij. Als ik geland ben krijg ik net een appje van Floor binnen dat ze me heel erg mist en ik weet natuurlijk dat ze me vanavond zal zien. Ik app Anne terwijl ik uit het vliegtuig kom en richting de aankomsthal loop. Anne staat bij mij te wachten bij twee, maar ik kom uit 1. Ik zie haar als staan en loop naar haar toe, tik haar op haar schouder en als ze ziet dat ik het ben begint ze gelijk te gillen. Ik had het niet anders verwacht moet ik zeggen, maar het is toch een hele leuke reactie. We rijden naar huis en onderweg stoppen we bij de Mac. Al 4 maanden heb ik zin in een mc kroket. In de Mac probeert Floor me te FaceTime. Ik neem bijna op maar bedenk me net op tijd. Ik app haar dat ik met de kinderen ergens naartoe ben en dat ik later terug bel. Even hebben Anne en ik stress dat floor weet dat ik in Nederland ben, maat gelukkig lijkt dat niet zo te zijn. We gaan naar mama haar werk toe en verassen haar daar. Mama lijkt zo verast dat ze helemaal dichtslaat. Hierna rijden we naar papa toe waar Rowan ons al stond op te wachten. We lopen naar de voordeur en ik sta uit het beeld. Anne belt aan en als papa open doet spring ik op. Hij neemt drie groten stappen achteruit en begint bijna te gillen. Die avond gaan we naar Japas toe om te eten en papa ging iets eerder om iets af te halen. Als we binnen komen staat Floor met papa af te rekenen en ik pak men kans. Ik loop naar haar toe en tik ook haar op der schouder. Als ze omdraait zegt ze ‘Wat doe jij hier?’ en sleept me mee het halletje in. Ik ben zo blij dat ik allebei men zussen weer heb gezien. Die avond komt Floor ook bij ons aan tafel zitten als ze klaar is.


De volgende dag ga ik met een vriendin wat eten en we verassen een oud collegatje op werk. Daarna ga ik met de hele Fam mee naar Oma. Oma viert haar verjaardag en weet niet dat ik kom. Ik veras de hele familie 1 voor 1. De hele week doe ik allemaal leuke dingen met iedereen en zie alle mensen die ik graag wou zien. Oud en nieuw vier ik met Anne in Nijmegen en het is denk ik 1 van de leukste oud en nieuws die ik heb gehad.


Op 2 januari brengen Jurre en Floor me weer naar schiphol. Het is een stuk minder moeilijk om afscheid te nemen deze keer. Ik ben heel erg vroeg en heb alle tijd om rustig door Schiphol te lopen. Ik haal wat chocola voor de hele familie als cadeautje en ga op tijd bij de gate zitten. Er wordt omgeroepen dat er weinig ruimte is in het vliegtuig voor alle bagage en of er mensen zijn die hun handbagage wel onderin het vliegtuig willen plaatsen. Ik geef als eerste aan dat ik men koffer wel onderin kwijt kan en krijg een gratis update naar een economie class stoel. Van rij 32 naar rij 5. Als we geland zijn ben ik binnen 2 minuten uit het vliegtuig. Het enige nadeel is dat ik daarna 40 minuten moest wachten op men koffer. Maar ja, ik kon wel men benen strekken in het vliegtuig. Als ik in de parkeergarage aankom zit de hele familie me in de auto op te wachten. De kinderen zitten alle drie tegen het raam aan geplakt en zijn enorm blij om me weer te zien. En ook ik ben super blij om iedereen weer te zien. We komen thuis en ik breng men spullen allemaal naar beneden. De kinderen komen alle drie mijn kamer in om alle nieuwe dingen die ze de afgelopen week hebben gekregen te laten zien. We proberen iedereen op tijd in bed te krijgen omdat ze morgen weer naar school moeten.


Het is een hele drukke maand geweest. Ik ben nog steeds een beetje moe van alles maar ik ben ontzetten blij dat ik naar huis kon voor oud en nieuw en al men familie kon zien. Als je zegt ‘vier maanden’ klinkt het helemaal niet lang, maar toen ik Rowan, Anne en Floor weer zag voelde ik pas hoe lang het geleden was. Ik ben daarnaast ook heel blij dat ik weer met de kinderen ben en hier kan zijn. Het is misschien een beetje kort afgesloten maar ik ben al sinds 10 uur aan het typen, en het is nu 1 uur, dus ik heb er wel even genoeg van.


All my love and until next time. x

Weekeind met mama en Mic, paspoort aanvragen en WinterWonderland in Hyde Park.

Wat zijn het toch een drukke en leuke paar weken geweest. Mama en Mic die op bezoek kwamen in Thorpe, een bezoekje aan WinterWonderland met Au Pair maatjes en een weekeindje plannen samen met Row.


In het weekeind van 24 november waren mama en Michiel hier. Echt een super weekeind. Ik heb ze op gehaald bij Heathrow en mee genomen naar Thorpe en alles er om heen. De scholen van de kids, de treinstations en het centrum van Egham. Toen we bij ons thuis aankwamen werd er aan alle kanten gekletst. Mic en Puja in de keuken, Mama, Anuj en ik in de woonkamer terwijl de kinderen Minecraft spelen. We hebben een late lunch met elkaar en kletsen wat af. Puja en Anuj vertellen mijn Mama en bonusvader over hoe goed ik ben voor hun en hoe blij ze zijn om mij te hebben, terwijl ik zit toe te kijken hoe mijn twee werelden elkaar leren kennen. Mijn Nederlandse thuis en mijn Engelse huis… in 1 huis. Voelt toch een beetje gek, maar tegelijkertijd ook heel goed, omdat iedereen het met elkaar kan vinden. We begrijpen allemaal elkaars humor en ik kan op dat moment niet blijer zijn. Na de lunch lopen mama, Mic en ik naar de B&B waar mama en Mic zullen slapen en we checken ze in. Hierna neem ik ze mee naar Staines voor een kleine shopronde en we gaan door naar The Rose and Crown om een hapje te eten. Hierna lopen we terug naar huis en ik breng mama en Mic met de auto naar hun B&B. Saffron is bij een verjaardag feestje, de jongens slapen bij Dadhima en Anuj en Puja zijn tot laat bij een feestje. Ik ga optijd naar bed omdat mama en Mic morgen vroeg deze kant op komen om richting London te gaan. Ik wordt in de nacht even wakker als Puja en Anuj thuis komen, maar val direct weer in slaap. De volgende ochtend wordt ik vroeg wakker en maak ik me stilletjes klaar voor een dagje London. Als ik klaar ben zie ik dat mama en Mic net aan komen lopen. Samen lopen we het laatste stuk naar het treinstation en we zijn onderweg naar London City. We pakken de metro naar Leistersquar, drinken een kopje thee en koffie en we bedenken wat we gaan doen. We besluiten om naar Hyde Park te gaan. Daar is een Winter Wonderland. Hier lopen we een poosje langs alle winkeltjes, ik koop voor mama een klein en vroeg verjaardag cadeautje en we komen langs een atractie waar we graag heen willen. The Snowman Experince. Mic zijn lievelings (kerst) tekenfilm is The Snowman en in her park hebben ze er een attractie van gemaakt. 3 kamers waarin plekken uit de film zijn nagemaakt. De woonkamer, het bos en het feest. (Kijk de film als je hem niet kent en dan zal je weten wat ik bedoel https://www.youtube.com/watch?v=5A3THighARU )

Voor mij was het een soort van achtbaan van emoties. Ik vond het schatig, lief, hartverwarmend en ook een beetje creepy. Nadat we hier in zijn geweest is het tijd voor mijn verassing voor Mama. Ik heb samen met Mic bedacht om dit te doen en vertel haar niet wat het is. Onderweg begin ik te veel te denken. ‘We zijn al halverwege door de dag en morgen gaan mama en Mic weer weg.’ ‘Wat als ze de verassing niet leuk vindt?’ ‘Wat als we te laat komen?’ Dit is iets wat ik onbewust vaak doe, tot ik alweer te ver heb gedacht en niet meer kan stoppen. Mama is gelukkig iemand die dit altijd meteen ziet gebeuren en hierop kan reageren. Al snel wordt ik verzekerd dat mama het sowieso leuk zal vinden, omdat we het samen doen en dat stelt mij al wel gerust. Ik neem mama en Mic mee naar ‘the Shard.’ Het hoogste gebouw van west Europa. Op 244 meter hoogte is er een verdieping met een 360 grade view over London. Je kunt enorm ver over London kijken. Tower Bridge, London Eye, St Paul’s Cathedral en veel meer. We lopen rond en maken foto’s. Ik ben erg blij dat we een goed view hebben over de city en we hebben veel Lol samen. Nadat we uitgekeken zijn gaan we weer naar beneden. We besluiten om nog richting Harrods te gaan. Als we hier aankomen begint het donker te worden en binnen is het chaos. Ontiegelijk druk en te veel mensen. Al snel staan we weer buiten en beginnen we erg hongerig te worden. We gaan weer richting Piccadilly circus en eten bij een Steak restaurant. Hierna gaan we nog naar de M&M store en met een dubbel gevoel gaan we weer richting Waterloo om naar huis toe te gaan. Ik ben op dat moment heel erg blij met hoe mega leuk we het hebben gehad, zo blij dat ik niet wil dat het over is, vandaar het dubbele gevoel. Als we weer in Virginia Water aankomen nemen we een Uber, eerst naar mijn huis en mama en Mic gaan door naar hun B&B. De volgende dag is het maandag en begint het gewone leventje ook weer. Ik breng de kinderen naar school en pick om 10 uur Mama en Mic op om te gaan ontbijten in Staines en nog een paar uurtjes samen te kunnen zijn. Na een Full English, pannenkoeken en nog veel meer andere lekkere dingen gaan we Staines weer in. Om 2 uur regel ik een Uber voor mama en Mic naar Heathrow en ik ga gelijk door om de kinderen op te halen. Ik ben nog steeds heel erg dankbaar dat mama en Mic hier konden zijn, net als toen Papa hier was.


In deze week is Anuj niet thuis. Hij is in Thailand voor werk. Hij is vertrokken op Maandag en komt 9 december weer thuis. Twee weken zonder Anuj. Puja en ik bedenken hoe we dit het beste kunnen doen en Puja vraagt mij om in deze twee weken om 7.30 uur beginnen om haar te helpen met het wekken en klaar maken van de kinderen. Dit is geen probleem voor mij. Dit blijkt op de eerste dag al moeilijker dan ik persoonlijk dacht. De kinderen weigeren uit bed te komen (vooral Aaryan). Elke dag lijkt het wel lastiger, maar hij komt er alsnog altijd uit. De kinderen luisteren verder redelijk goed, op een paar momenten na, maar dat is eigenlijk altijd zo.


Op zaterdag 1 december heb ik een afspraak bij de ambassade in London om een nieuw paspoort aan te vragen. Ik heb me hier twee weken op voorbereid. Een pasfoto, papieren, formulieren etc. Ik wou alles van tevoren goed hebben zodat ik dit maar 1 keer zou doen. Helaas heb ik een nieuwe afspraak staan voor 15 december. Al mijn formulieren waren goed en in orde, alleen mijn pasfoto was te groot. Niet op maat voor een Nederlands paspoort. Dit maakte mij erg pissig. Ik heb meerdere keren gedacht om een foto booth in de buurt te zoeken en zelf een foto te maken, maar om zeker te weten dat het goed zou zijn, besluit ik toch maar naar een fotowinkel te gaan. SnappySnaps staat door de ambassade aanbevolen. Deze bevind zich in bijna elke stad en schijnen erg goed te zijn. Een van deze winkels zit ook in Staines. Ik ga hier heen voor mijn foto, vertel ze duidelijk dat het voor een Nederlands paspoort is en betaal 10 pond voor 4 pasfoto’s. Nadat ik van de Ambassade te horen krijg dat de foto niet goed is kan ik wel uit men vel springen. Ik ga terug naar de foto winkel en zeg tegen de winkeleigenaar dat de foto niet goed was. Nu moet ik even zeggen, Ik heb vrij weinig kennis van het criterium van pasfoto’s. Ik wist alleen dat de maat van de foto 35x45 moest zijn, wat het was. De winkeleigenaar wordt bijna boos op mij als ik aangeef dat de ambassade hem heeft geweigerd. Hij begint allerlei maten aan mij te vertellen en ik heb geen idee wat hij allemaal zegt. Om confrontatie te voorkomen ga ik er niet op in. Ik knik, stem met hem in en loop zo snel mogelijk de winkel uit. Eenmaal thuis, later op de dag bel ik naar de Ambassade om naar het criterium van een Nederlandse pasfoto te vragen. Ik krijg een document waar alles exact in staat. Nu moet ik nog terug gaan, maar ik moet en zal een nieuwe foto krijgen.


Op zaterdag 1 december spreek ik ook met een bende Au Pair maatjes af om Winter Wonderland in Hyde park te kunnen ontdekken. We hebben tickets voor de ijs sculpturen tentoonstelling en spreken daarna af in de overdekte eet hal. Hier hebben ze Duitse worstjes, bier, livemuziek en BIER. We hebben het super gezellig met zen alle en zoals het blijkbaar vaker gaat worden er menig dronken Lads door de beveiliging weggehaald. We hebben wat biertjes met elkaar en rond 4 uur besluit ik om op huis aan te gaan. Als ik het metrostation inloop glij ik uit over wat natte bladeren en ik stoot mijn hoofd tegen 1 van de traptreden waar ik op terecht kom. Als ik in Waterloo aankom haal ik wat Neurofen bij de drogist, mijn hoofd doet toch wat meer pijn dan ik dacht. Eenmaal weer in Virginia Water loop ik naar huis, wat frisse lucht doet goed. Onderweg bel ik even met Papa, omdat ik graag met papa wil bij kletsten maar ook omdat het donker is buiten en ik nog best een eindje moet lopen en halvewegen vind ik het toch wat winder chill dan ik dacht. Als ik weer thuis aankom eet ik wat en ga ik naar bed want ik ben kapot. Als ik bijna slaap schik ik ineens wakker. Ik bedenk me ineens dat het niet altijd verstandig is om te gaan slapen nadat je je hoofd hebt gestoten. Nadat ik een aflevering van the Crown kijk kan ik het echt niet meer uithouden. Ik bedenk me dat ik niet alleen heel erg moe ben van het biertje en het lopen door Hyde Park, maar ik ben vanochtend ook om kwart voor 6 opgestaan om naar de Ambassade te gaan. Dus ik besluit toch maar om gewoon te gaan slapen, ook al is het pas half 9.


De volgende ochtend vertel ik Puja over zaterdag. De ambassade, Hyde Park, het vallen en alles eromheen. We hebben een chille zondag met zen 5e en houden het lekker rustig. Puja haar ouders komen nog langs voor een kop thee en ik strijk de kleren van de kinderen, omdat ik daar eerder deze week niet aan toe ben gekomen.


De week die volgt is toch wat drukker. Aayden heeft zijn optreden op school op Donderdag, Aaryan heeft op dinsdag een kerkdienst met Cubs, op vrijdag is er een kerst markt in de school van Saffron en Aaryan en ik wordt weer verkouden, Yeahhhhhh. Verder was de week best okee. Op zaterdag (vandaag) breng ik Puja naar het vliegveld. Zij gaan naar Oslo voor werk en Anuj is nog niet terug uit Thailand, dus Dadhima is hier voor een nachtje. Daarnaast is Aayden op vrijdag ziek geworden. Hij heeft constant koorts en weigert medicijnen. Het is een hele missie om het in hem te krijgen. Het doet me haast denken aan een pilletje aan Muis of Kiki geven. (Papa, jij zal nu zeker snappen wat ik bedoel.) Je denkt dat ze het pilletje binnen hebben, want het pakje worst is op, maar 10 seconde later zie je wat blauws op de grond liggen en kan je weer helemaal opnieuw beginnen. Als ik denk dat Aayden zijn glas met limonade (+carpol) op heeft, spuugt hij het in eens terug in zijn glas. Maar met veel praten en chocola krijgen we het er toch in. Hij blijft korst hebben, maar het is minder erg als hij zijn medicijnen neemt.



De afgelopen weken besef ik me een aantal dingen. Ik ben zo ontzettend blij met mijn huidige situatie. Ik zit in een fantastisch gezin die er voor mijn gevoel altijd voor mij zijn als ik hun hulp nodig heb. De kinderen en ik leren elke dag van en met elkaar maar samen komen we er altijd door. Ik krijg steeds meer knuffels van de oudste twee, van Aayden kreeg ik er al zo veel, dat is bijna eng. Ik heb daarnaast ook goed contact met moeders op de scholen van de kinderen en ik wordt door familieleden buiten het huis ook gezien als familie. Dit is iets wat ik niet anders zou willen.

Iets anders wat ik me realiseerde is dat ik echt uit de diepste grond van mijn hart hoop dat allebei mijn zussen en ik onze eigen gezinnen kunnen starten. Nu weet ik niet 100% van hun wensen zijn, naar ik hoop dat ze allemaal uitkomen als het gaat om familie. Ik kan haast niet wachten tot ik bij Anne of Floor over de vloer kan komen met mijn kinderen, die dan samen met hun kinderen zullen spelen of plannen smeden om de ander te laten logeren. Ik hoop dat onze band zo sterk blijft als dat hij nu is, zelfs op zo’n grote afstand. Ik heb de afgelopen weken pas gemerkt hoe erg ik ze allebei mis, ook al zag ik ze al lang niet meer elke dag.


Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om wat te lezen over mijn tijd hier. Ik merk dat ik elke keer zo’n lap tekst post dat het moeilijk moet zijn om alles in 1 keer te lezen maar ik ben alsnog heel erg blij dat er mensen zijn die mij op deze manier volgen hier in Engeland.


All my love and until next time. x

Halloween, bezoek papa, Diwali en andere drukte.

Hello there, it’s been a while.

Het is de afgelopen weken erg druk geweest hier in huis. Vandaar dat ik al een tijdje geen tijd heb gehad om een blogpost te schrijven. Op 31 oktober hadden we een halloween feestje bij een vriendinnetje van Saffron thuis. Iedereen verkleed en op naar het feest. Op de weg terug langs een paar huizen en snoep verzamelen. Op donderdag maak ik plannen met papa. Hij komt in het weekeind langs. Bijles gaat niet door, een van Isha’s kinderen is ziek. Als we thuis komen probeer ik de kinderen zo stil mogelijk te houden, zodat Anuj extra bij kan slapen. Om 19 uur komt hij naar beneden. Hij heeft geslapen vanaf 12 uur. Hij blijft bij de kinderen als ik Puja ophaal. Als ik aan Puja en de kinderen vertel dat mijn vader in het weekeind komt vinden ze het super leuk. Aayden vraagt ‘neemt hij je weer mee naar zijn huis’ ik stel hem gauw gerust, ik ga nergens heen.

Vrijdag blijft Puja thuis. Ze heeft veel te doen voor Diwali. Ik help waar ik kan (en waar Puja mij toe laat, niet dat ze niet wilt dat ik help, maar ze zegt dat ik al zo veel doe, nu mag ik ook eens relaxen) vrijdag na school doen we huiswerk met de kinderen en Puja doet boodschappen. Om half 8 gaan we naar Cubs. Er is een vuurwerkshow, kampvuur en allerlei andere leuke dingen te doen. We blijven ongeveer een uurtje daar en gaan dan weer naar huis. Papa komt ook onze kant op, stiekem ben ik toch een beetje nerveus om pips weer te zien. Maar ik kan vooral niet wachten. Papa komt en aan wordt hartelijk onthaald in huis. Met de hele familie zitten we beneden en eten we wat. Rond 12 uur gaat papa weer richting zijn hotel, morgen wordt een drukke dag.

Zaterdag gaan papa en ik London in. Papa haalt mij thuis op en we rijden naar Hounslow. Hier is een parkeerplaats bij een metrostation waarmee we London ingaan. We bezoeken alle leuke en toeristische plekken waar we heen willen. We beginnen bij Convent Garden. We nemen de tram, bus en benenwagen overal naartoe. Buckingham palace, tower bridge, big ban, ook al kunnen er die niet zien. We hebben echt een top dag samen. Tijdens het avondeten bedenken we ook nog in de avond naar de film te gaan in Staines. Bohemien Rapsodie. Als we in de metro zitten maken er nog eens wat mee. Er zit een man, of nou ja, ligt een man, te slapen, met een blikje bier in zijn hand. Papa en ik zitten beide aan 1 kant. Papa staat na een paar minuten op omdat deze man bijna boven op hem ligt. Ik blijf zitten maar hou hem in de gaten. Na een bocht glijdt het blikje bier bijna uit zijn hand, waardoor de inhoud over hem heen loopt. Ik grijp het blikje uit zijn hand en hij lijkt een beetje wakker te worden. Ik vraag hem of hij okee is, maar ik krijg niet echt een antwoord. Hij beweegt wat en valt weer in slaap. Alle mensen om ons heen kijken mij aan, alsof ik weet wat ik met deze situatie aan moet. Ik besluit te wachten tot we uit moeten stappen. Als we richting de parkeerplaats lopen komen we een medewerker tegen. Ik vertel hem de situatie, welke metro en waar deze heen ging en in wat het nummer van de coupee is. De man bedankt mij en zegt het door te geven aan collega’s op de volgende stop. Papa en ik rijden terug naar Thorpe, naar de Pub. We drinken wat en gaan naar de film. Het is lekker rustig, 4 andere mensen in de hele zaal. Echt een top film (AANRADER). Uit eindelijk zijn we om 2 uur thuis en lig ik in bed, helemaal kapot.

De volgende ochtend gaan papa en ik een stuk wandelen langs Virginia Water Lake. Als we weer terugkomen is het alweer tijd voor Papa om te gaan. Het is toch weer erg lastig om gedag te zeggen. De rest van de dag is lekker rustig, gewoon met de hele familie thuis.

Op maandag gaat alles weer op rolletjes. Kinderen gaan naar school, ik ga naar de sportschool, maak alles in huis weer netjes en voor ik het weet is het alweer tijd om de kinderen op te halen. Saffron gaat na het eten naar Brownies en als de jongens en ik Puja ophalen gaan wij ook naar Brownies om het vuurwerk te bekijken. Dinsdag proberen we iets nieuws. Saffron is begonnen bij het koor op school voor een optreden in Wembley stadion. Dit betekend dat ik Saffron en Aaryan rond half 5 moet ophalen. Omdat Dadhima Aayden ophaalt kan ik de tijd tussen 3 en half 5 gebruiken om extra te strijken, omdat er op dinsdag erg veel was is om te strijken. Dit werkt goed, ik kan het meeste weg werken met deze extra tijd. Op woensdag is het Diwali. De kinderen gaan zoals gewoon naar school, Puja en Anuj blijven thuis om dingen voor te bereiden. Puja en ik maken het huis een beetje schoon, zorgen dat de kleren voor de kinderen klaar liggen en proberen ook te relaxen tussendoor.

Als de kinderen thuis komen kleden we ze om en doen we met zen alle het Diwali ritueel. Diwali is het feest van licht, staat ook wel bekent als ‘the indian christmas’. Alle lichten in huis gaan aan en blijven de hele dag aan. Alle kaarsen in huis worden aangestoken en moeten volgens traditie aan blijven tot ze vanzelf uit gaan, maar omdat wij naar het huis van Dadhima gaan doen wij ze uit na het gebed. Ik vind het erg bijzonder om mee genomen te worden in hun ritueel, geloof en feestdag. We gaan met zen alle naar Houndslow en vieren verder bij Dadhima thuis. Als we naar huis gaan is Anuj zichtbaar een beetje aangeschoten. Ik stel voor dat Puja en ik naar huis rijden, aangezien we met twee auto’s zijn gekomen. Anuj zegt dat hij wel kan rijden maar nog geen 5 minuten laten komt hij mij vragen of ik het toch wou willen rijden. Als we thuis komen gaan de kinderen gelijk naar bed. We hebben ze bij Dadhima al omgekleed in hun PJ’s, die we hadden mee genomen.

Donderdag begint moeizaam. De kinderen zijn gesloopt en zijn moeilijk wakker te krijgen. Huilend naar school omdat ze zo moe zijn. Puja begint vandaag laten en dit komt goed uit, sinds ook zij enorm moe is. Ik breng haar om 12 uur naar de trein. Ik haal de kinderen op naar school en ze lijken minder moe dan in de morgen. We gaan naar Isha toe voor bijles en op de weg naar huis zijn de kinderen nog drukker dan daarvoor. We komen thuis, ik maar het eten klaar en geef de kinderen een douche. Zodra ze uit de douche komen zijn ze zichtbaar erg moe. Iedereen gaat gauw naar bed en ook ik besluit op tijd in bed te duiken. Vrijdag is ook weer een normale dag eigenlijk. Niks echt bijzonders. De kinderen mogen langer opblijven omdat het vrijdag is maar de kinderen vallen al snel in slaap. Op zaterdag gaan Puja en Aaryan naar een privé dokter in London. Ik ga in de ochtend met hun mee op de trein, ik heb met een vriendinnetje in London af gesproken. We hebben een gezellige dag samen voor we zeiknat worden geregend. We besluiten allebei naar huis te gaan. Deze week was erg rustig vergeleken bij vorige week. Dinsdag, woensdag en Donderdag waren voor Puja erg druk, wegens onverwacht Brexit nieuws. Dus de afgelopen dagen hebben de kinderen Puja erg weinig gezien. Vanavond hebben de oudste twee kids een disco op twee verschillende tijden. Dus vanavond wordt het weer lekker heen en weer rijden.


Ik ga proberen de komende weken weer wekelijks te uploaden.

All the love and until next time. x

Schoolplein moeders en vega-week

Als eerste, sorry dat ik de afgelopen weken niets heb gepost. Ik had men hoofd er niet helemaal naar staan en ik heb woensdag een hele post geschreven maar 1 druk op de verkeerde knop en woesj, alles weg… Maar ja, poging nummer twee.

Met mij gaat alles goed hier. Ik kom elke dag weer beter in het ritme hier en de kinderen en ik wennen elke dag beter aan elkaar. Saffron gedraagt zich nog steeds als een puber, wat zij nog lang niet is, Aayden en ik zitten altijd nog goed, en Aaryan begint steeds meer naar mij toe te komen net vragen en problemen. Afgelopen week was ik erg geïrriteerd door het gedrag van Saffron en dit merkte hij. Hij kwam naar mij toe met de vraag ‘what can I do to help you’. Dit is wat ik altijd aan hem vraag als hij een probleem heeft. Toen ik zei dat hij niks hoeft te te doen keek hij mij een en zei dat, omdat ik hem altijd met zijn problemen en irritaties help, het nu zijn beurt is om mij te helpen. Zonder dat hij het weet smelt hij mijn hart op dat soort momenten. De hele afgelopen tijd is lekker rustig geweest. Ik ben hier in huis af en toe lekker bezig met dingen die al lange tijd gedaan moeten worden. Dit is volledig op eigen keus. Dit is puur omdat ik zelf stress krijg van de speelkamer van de kinderen waar spellen opgestapeld staan als een Jenga toren. Ik overleg met Puja of zij het goed vind al ik iets doe en 9 van de 10 keer is ze hier alleen maar blij mee. Ik ga twee keer in de week naar de sportschool en geniet er op dat moment van, maar de dagen daarna doet alles nog steeds veel pijn -_- No pain, no gain, right. Van woensdag 10 tot woensdag 17 oktober is het de week van Navaratri. Dit is, als ik het goed begrijp, een godin die aanbeden wordt door een week lang vegetarisch te eten. Dit betekent ook geen eieren. De kinderen zijn het hier niet helemaal mee eens. Bijna elke dag als ik sta te koken komen de kinderen naar mij toe met de vraag of ik er iets in de vorm van vlees in wilt doen. Vrijdag is onze enige cheat day. Saffron en Aaryan hebben een movie night op school en Aayden en ik gaan samen naar Mc Donalds. Rond het begin van de nieuwe week gaat het de kinderen wat makkelijker af volgens mij.

Afgelopen dinsdag was een lange dag, ook een dag voor nieuwe dingen. Dinsdag was Dadhima’s verjaardag en dat moet natuurlijk wel gevierd worden. Ik neem, na school, de kinderen mee naar het huis van Dadhima en als iedereen daar is gaan we met zen alle uit eten. Omdat het nog steeds de week van Navaratri is, eten we ook vanavond vegetarisch. Dadhima belooft mij dat het allemaal erg bijzonder is en waarschijnlijk allemaal nieuw is voor mij. En dat is 100% waar. Als we de kaart voor geschoteld krijgen is het enige wat mij bekent voorkomt butter chicken, wat niet vegetarisch is, en naan brood. Ik vraag Puja om hulp en zij stelt voor alles voor mij te bestellen, omdat ze inmiddels redelijk goed weet wat ik lekker vind. Vooraf hebben we met zen alle bloemkoolroosjes en tofu in een pittige saus. De bloemkool is heerlijk en de tofu is… bijzonder. Daarna komt het hoofdgerecht. Dit is een soort pannenkoek met een aardappel vulling. Echt heerlijk, maar wederom erg pittig. Op dat moment heb ik er niet heel erg veel last van. Ik kan sinds ik hier heen ben gekomen erg goed tegen spicy foods. De rest van de avond is lekker en gezellig met kleine hapjes hier en daar. Onderweg naar huis krijg ik van Anuj een compliment over het feit dat ik naar Dadhima toe ben gereden. Dit zou, volgens hem, niet iedereen doen als ze nog maar zo kort in een vreemd land wonen. Ik was op het moment dat we weg reden niet op de hoogte van het feit dat ik over de snelweg zou rijden. Dit was op het moment dat ik erachter kwam even een verassing, maar het is niet heel erg anders dan in Nederland, alleen aan de andere kant van de weg. Maar ook daar ben ik inmiddels helemaal aan gewend. Eenmaal thuis duiken we allemaal gelijk in bed.

Ik wil graag nog even een paar kleine ‘rants’ in deze post gooien.

Waarom staan er op elk kruispunt met stoplichten hier minimaal 2 overbodige stoplichten bij? 1 lijkt me toch genoeg. En als ze dat extra geld nou in de weg zouden steken lijkt me dat toch echt een beter plan. Dit is iets wat ik mij al vanaf mijn eerste week afvraag. Ik snap het gewoon echt niet en als ik aan Puja vraag waarom dit is, kan ze dit eigenlijk niet beantwoorden.

Small talk en schoolpleinmoeders. Als je ooit met kinderen op een schoolplein hebt gestaan zal je misschien begrijpen waarover ik het nu heb. Smalltalk is iets waar ik altijd moeite mee heb gehad. Bij de kapper, achter de kassa of in dit geval op een schoolplein. Er zijn sommige moeders die je elke dag weer opnieuw ziet maar ik kom gewoon niet verder met ze dan ‘hi, how are you?’ of ‘the weather really changed again, innit?’ en dat is het wel zo’n beetje. Aayden is op het schoolplein wel een populair jochie. Als we aankomen lopen krijgen we ongeveer 5 ‘hi, Aayden’s onze kant op. Het is mega cute en daar klaag ik helemaal niet over. Schoolpleinmoeders zijn denk ik een nieuw soort mensen waar ik gewoon nog aan moet wennen.

Inmiddels is het hier al erg laat en ik ga het hier afronden.

All the love and until next time. x

Gewoon even tussendoor

Gewoon omdat het kan schijf ik nu een post over hoe het gaat met wennen hier in Engeland. Ook al is het maar ‘aan de overkant van het meer’, zoals sommige mensen hier zeggen, er zijn heel veel dingen anders hier dan dat het thuis in Nederland is. Natuurlijk zijn het de dingen zoals de taal en het rijden aan de andere kant van de weg rijden. In de eerste weken moest ik een beetje wennen aan hoe iedereen hier de woorden ‘Love’, ‘Babe’ en ‘Darling’ in het rond gooit. Als iemand achter de kassa of de postbode tegen je zegt ‘cheers, love’ is dat doodnormaal. Ik moest hier echter een beetje aan wennen de eerste dagen. Na een week was dit ook weer voorbij en ik roep het nu ook in de zeg alsof ik nooit anders heb gedaan. Ik merk dat ik het ook helemaal niet meer erg vind. Iedereen zegt het tegen iedereen dus niemand kijkt er eigenlijk meer van op. Puja zei dit altijd al tegen me voordat ik hier kwam, dus van haar was ik het een soort van al gewend. Maar de eerste paar keer dat Anuj het tegen mij zei moest ik altijd even twee keer schakelen voor ik me weer kon herinneren dat het hier normaal is om dat tegen elkaar te zeggen.

Het eten hier. Tja, ik heb helemaal niks te klagen. Zoals ik al een aantal keer heb gezegd, er wordt hier heerlijk voor mij gekookt als ik niet zelf kook. Gerechten met lam, varken, kip of vega. Ik heb nog niks gegeten dat ik echt niet lekker vond. Er wordt hier ook rekening gehouden met wat ik graag eet. Kwark voor ontbijt, muesli die ik erg lekker vind en een grote bak vanille ijs voor na het eten. Ik ben de laatste weken ook af en toe zelf boodschappen wezen doen. Ik vind het heerlijk. Gewoon rondlopen en weten wat je moet hebben, maar ook naar alles kijken wat je niet eerder hebt gezien, dingen die ik wel eerder heb gezien maar met een iets andere naam of verpakking. Sausage rolls zijn hier een big happening en wederom, je hoort mij niet klagen. Heerlijk. Ik moet af en toe wel twee keer denken dat ik de rund vrije producten mee moet nemen. Maar ik mis rundvlees eigenlijk niet. Als we ergens gaan eten met de familie wordt er vaak nog gezegd dat ik wel iets met rundvlees mag bestellen hoor, maar dat voelt toch niet helemaal chill als de rest van de familie en de kids erbij zitten. En ook, Fish and Chips… Ik vind het heerlijk maar ik moet er niet teveel van hebben want ik krijg alleen de vis al niet op, laat staan de chips er nog bij.

Ik heb ook al dik 4 weken geen sigaret aan geraakt. Hopaa. Cold turkey! Af en toe wil ik niks liever dan een sigaret opsteken maar ik hou vol, en bijt erdoor. Ik merk wel dat ik heel erg ‘snacky’ ben geworden.

Afgelopen week ben ik begonnen bij de sportschool en ben vandaag voor het eerst alleen aan de gang geweest. En het ging goed, ik heb weer spierpijn dus dat is denk ik een goed teken. Ik voel me gemotiveerd om te gaan en dat voelt ook als een goed teken. Daarnaast heb ik zaterdag in London nieuwe shirts gekocht en dat motiveert ook lekker. Als ik met wat minder spierpijn terug kom van de sportschool ben ik van plan ook wat hardloop werk in het schema te verwerken.

DE afgelopen paar dagen zijn de eerste dagen zonder Puja hier, omdat zij voor haar werk in Birmingham zit voor werk. Ik ben weet wat vermoeider dan eerst, maar dat komt ook omdat de worden ‘Mummyyyy’ nu vervangen zijn door ‘Puckkk’ en wederom, ik vind het niet erg, maar het maakt het net weer wat zwaarder dan eerst. Morgen komt Puja alweer terug en gaat Saffron op schoolreisje, dus het zal weer lekker rustig worden de rest van de week.

Dit is misschien niet de meest interessante ‘post’ tot nu toe maar ik wou dit allemaal gewoon even van me af schrijven en met jullie delen.

Until next time and all the love. X

De derde en vierde week

De afgelopen twee weken zijn goed maar ook lastig geweest. Ik heb voor mijn gevoel veel gedaan en ben druk geweest. Ik heb vorige week geen tijd en puf gehad om een post te schrijven. Dus hier is een samenvatting van beide weken en wat andere zaken die ik gewoon even krijt moet.

Week 3

Deze week had ik een aantal momenten waarop ik het lastig had met Aaryan. Hij luisterde slecht en ik verbaasde me af en toe over hoe vaak ik zijn naam moest zeggen of ik mijn stem moest verheffen. Er was een dag die zo uitermate goed ging dat ik bijna dacht ‘we hebben elkaar door en het zit nu echt goed’. Er is een gezegde ‘na regen komt zonneschijn’, maar is er ook een omgekeerde versie daarvan? ‘Na elke zomerdag volgt een enorme onweersbui’, iets langs die lijnen? Na een aantal gesprekken met Aaryan, zowel met als zonder ouders, lijkt het alsof we maar niet verder komen met zen tweeën. Maar langzaam maak zeker zie ik af en toe een klein beetje vooruitgang, en dat alleen maakt mij al erg blij. Maar dan…. Er zijn natuurlijk 3 kids. Over je jongste maakte ik me na de eerste week al geen zorgen meer, dat zit wel goed. Zoals ik al zei is de middelste nog een work in pogress. De eerste twee weken liep alles goed tussen mij en Saffron. Af en toe wat correcties maar verder helemaal goed. Maar deze week vielen mij een aantal dingen op. Saffron lijkt een bepaalde manier te hebben om haar zin te krijgen, zonder dat je het door hebt. Ze is erg intelligent voor haar leeftijd en heef overal een antwoord op. Dit is deze week erg gaan opvallen en Saffron lijkt ook door te hebben dat ik hier niet meer 1, 2, 3 meet akkoord gaat. Ze begint dan erg ze zeuren en als ik iets niet toelaat, doet ze het toch, in de hoop dat ik het niet door heb. Dit wekt bij mij erg veel frustraties op. Op het moment dat het met de een beter gaat, begint de ander. Ik heb het hier samen meet Puja en Anuj over en zij geven mij tips om hier beter meer om te gaan. Hun nummer 1 tip, ‘bel ons gewoon’. Dit vind ik lastig omdat ik weet dat ze allebei aan het werk zijn en ik ze niet wil storen op momenten dat het niet uitkomt, dus blijf ik het zelf maar proberen om te doen. Naast alle moeilijke momenten met de kinds hebben we het ook heel erg leuk met zen alle. Ik wordt soms overstroomd met cuddles en er wordt gestreden om wie er bij mij op de bank mag zitten onder een dekentje. Het weekeind van deze week was ook erg zwaar. Vrijdag op zaterdag heb ik weinig geslapen. Ik blijf maar wakker, hoe veel ik ook me omdraai. Rond half 6 gaat mijn deur langzaam open en schiet ik omhoog. Aayden staat met kleine oogjes in mijn deuropening en zegt zachtjes dat hij naar de wc moet, maar hij kan mama niet vinden. Ik help hem snel naar de wc. Als hij klaar is kan hij amper op zijn beentjes staan, omdat hij alweer half slaapt. Ik til hem in bed en ga zelf ook weer liggen. Ik val een voor een paar uurtjes weer in slaap en sta dan rustig op. Op zaterdag laat ik men nagels doen, Skype ik met mama en val daarna weer als een blok in slaap. Dit is het weekeind dat Anuj op zijn vrijgezelle weekeind is en ik help Puja zo veel mogelijk met de kinderen en rondom het huis. In de avond kijken we gezellig met zen alle tv en alle drie de kinderen vallen op de bank in slaap. Puja en ik helpen de kinderen naar bed en beginnen samen aan een nieuwe serie, Killing Eve. Als iemand nog een spannende en leuke serie wilt zien heb ik nu 3 aanbevelingen: Killing Eve, Bodyguard en The Cry. Alle drie zijn van de BBC en het enige wat ik kan zeggen is ‘Gewoon kijken’ Op zondag heb ik een hele zware dag. Ik ben nog steeds erg moe en ik mis huis en zou graag naar huis willen, ook al zou het alleen maar voor een uurtje zijn. Als ik beneden kom ontbijt ik en Puja vertrekt even later om haar nagels te laten doen, dus ik pas voor 2 uurtjes op de kinderen. En wat doe je op een zondag als het de hele dag regent? Juist, je kijkt een film. Of twee. De kinderen liggen lekker rustig op de bank en zoals ik inmiddels gewend ben komt Aayden na een minuutje of tien boven op me liggen. Dit is iets wat hij de afgelopen week heeft bedacht. In plaats van naast mij komen zitten op de bank, komt hij gewoon boven op mij liggen. Je hoort mij absoluut niet klagen hoor, ik ben door op cuddles met Aayden. Als Puja terugkomt gaat zij met de kinderen naar de huis van Opa en Oma en ik besluit om thuis te blijven omdat ik erg moe ben. De rest van de dag hou ik het gewoon lekker rustig.

Week 4

Nieuwe week nieuwe kansen. Dat is de gedachte waarmee ik de maandag van week 4 begin. Het is eigenlijk een hele goede week. Wederom met Aayden geen enkel probleem. Met Aaryan een momentje hier en daar en met Saffron is het eigenlijk nog precies hetzelfde als de week hiervoor. Volgende week heeft Saffron een schoolreisje en zal ze twee nachten weg zijn. Hiervoor worden deze week al voorbereidingen voor getroffen. Ik heb op dinsdag een afspraak voor een introductie bij de sportschool en kom thuis met een afspraak voor vrijdag en spierpijn van hier tot Tokio. Na op donderdag gebeld te hebben met Anne en Papa keert de heimwee toch weer een klein beetje terug. Gelukkig heb ik, als ik de kinderen ophaal en weer thuis ben helemaal geen tijd om aan thuis te denken. Aaryan heeft een slechte dag op school gehad, hij werd een beetje getreiterd tijdens de pauze. Vandaag valt het mij pas echt op dat als Aaryan een slechte dag heeft op school hij dit thuis afreageert, niet per se op mij, maar in het algemeen. En omdat ik de enige thuis ben niet ouder is dan 10, is het vaak op mij gericht. Anuj is op donderdag thuis en hoort dat ik mijn vragen aan Aaryan constant moet herhalen. Hij komt naar beneden en neemt de jongens mee naar het park zodat Saffron en ik naar huiswerk kunnen maken. Vrijdag heb ik weer een afspraak bij de sportschool om mijn persoonlijke sportschema door te nemen. Ik heb nog steeds een beetje spierpijn van dinsdag maar bijt me er gewoon doorheen. Daarnaast helpt het ook wel dat ik een knappe sportinstructeur heb die mij staat aan te moedigen. Zaterdag ga ik London in met een au pair maatje van Travel Active. In de morgen sta ik rond half 8 op om rond half 9 richting het station te lopen. Het is ongeveer 30 minuten lopen en dat is een lekker begin van de dag, afgezien van het feit dat het 3 graden is als ik weg ga. Als ik op het station aan kom haal ik een kaartje uit de machine, in de hoop dat ik alles goed doe. Het lijkt goed te gaan maar achteraf blijkt dat toch niet zo te zijn. Ik had twee kaartje moeten krijgen, maar er kwam er maar 1 uit. Later op de terug weg kom ik daar pas achter. Gelukkig zijn er vriendelijke mensen die mij op mijn goede woord geloven en voor mij de poortjes opendoen. Ik heb een leuke dag in London. Voor het eerst sinds de laatste keer dat ik in London was, ga ik weer naar Piccadilly circus. Dit is een raar gevoel, maar ook erg fijn. In de middag ga ik weer naar huis. Puja en Saffron komen mij ophalen vanaf het treinstation in Staines. Eenmaal thuis is Anuj bezig met een chicken roast voor avond eten en Puja maakt zich klaar voor een nacht stappen. Zondag is een lekker chill dagje. Puja vertrekt vandaag voor 3 dagen naar Birmingham voor werk en er wordt veel voorbereid voor de komende paar dagen en mij weer veel verteld. Om 4 uur breng ik Puja naar het treinstation en als ik thuiskom staat iedereen klaar om naar Staines te gaan. We haan eten bij Nandos. Ik ben nog niet binnen als Aayden zich om mijn been heen wikkelt en vraagt of ik ook mee kom. Tegen zo’n aanbod kan ik natuurlijk geen nee zeggen. We stappen in de auto en rijden naar Staines. We eten wederom kip met zen alle en gaan daarna weer naar huis om de kinderen in bad te geven en lekker te kunnen gaan slapen.

Ik ben op het moment 4 weken in Engeland. Ik heb op het moment 4 weken niet gerookt en heb al 4 weken geen rundvlees gegeten. De afgelopen weken begin in af en toe heel erg mijn familie en vrienden te missen. Gelukkig heb ik hier een extra familie die goed voor mij zorgt en er voor mij zijn als ik ze nodig heb. Ik begin steeds beter mijn weg te vinden in de buurt. En dat voelt erg fijn. Ik ben nogsteed 100 % blij met mijn keuze om hier te komen, ondanks dat ik thuis heel erg mis. Gelukkig hebben we Skype, Facetime en Whatsapp waarmee ik zo mama, papa, men zussies of men beste vriendinnetjes weer spreek. Ik ga proberen deze week elke dag wat te kunnen schrijven zodat ik nu week elke week wat kan posten.

All the love. X

De tweede week

Week 2

Maandag en dinsdag waren nog rustige dagen vorige week. Aayden en Puja zijn nog steeds thuis en we houden het lekker rustig. Op maandag komt een nichtje van Puja langs met haar kinderen. De oudste is net war jonger dan Aayden en de jongste is nu bijna een jaar oud. De kinderen spelen lekker weg terwijl wij met zen 3e kletsen over van alles en nog wat. Na de lunch gaan ze weer naar huis en wij maken ons klaar om Aaryan en Saffron op te halen van school. DE afgelopen dagen doe ik het meeste van het rijden om gewend te raken aan de drukte en de routes om overal te komen. Als we thuis komen eten de kinderen hun fruit en doen we hun huiswerk. Saffron heeft vanavond ‘Brownies’. Dit is een soort girl scouts. Hier wordt ze om 6 uur voor opgehaald. Ik heb gekookt vanavond. We houden het lekker simpel met macaroni en kaas. Na het eten kijken de jongens ‘the greatest showman’. Saffron wordt rond 8 uur opgehaald door Puja terwijl ik de jongens in bed leg. Puja stopt Saffron in bed en ik maak eten voor ons klaar. Die avond is blijkbaar de finale van ‘celebratie Big Brother’, dit wist ik niet. Puja en ik kijken de finale en gaan gauw naar bed.

Dinsdag heb ik een afspraak bij de bank om mijn bankrekening te openen. s’ Ochtends na de ochtenddrukte in huis maak ik Aayden klaar en ontbijt met hem. Om 12 uur zijn we in Staines bij de bank. Op momenten als dit krijg vaan de angst dat ik helemaal niet meer weet wat woorden betekenen en dat ik negens een antwoord op weet. Aayden en Puja lopen gauw even naar de overkant omdat Aayden moet plassen, als ik wordt geroepen. Achteraf gezien heb ik me weer eens druk gemaakt om niks. Binnen een half uur is alles geregeld en lopen we richting de auto om weer naar huis te gaan. We merken dat Aayden zich erg verveeld en moe wordt van het niks doen. Toen Aaryan en Saffron ook nog thuis waren had hij wat te doen maar de afgelopen week is hij erg hangerig en verveeld. Het is tijd dat hij naar school gaat. Onderweg naar huis valt bij in slaap. Thuis laten we hem voor een poosje slapen voor we hem wakker maken, anders slaapt hij vannacht weer niet. Puja ligt ook op de bank, ze voelt zich niet goed. We spreken af dat ik de kinderen alleen ophaal. Ik vind dit super spannend maar gaat gewoon goedkomen. Ik haal de kinderen op en voor we in de auto stappen begint Aaryan ineens te huilen. Als ik hem vraag wat er is zegt hij dat er niks aan de hand is. Ik vraag hem of er echt niks aan de hand is of hij het gewoon niet wilt zeggen. Hij knikt bij het tweede dus ik laat hem even en hijs hem in de auto. Als we thuis komen maak ik fruit klaar en kleden de kinderen zich om. Aaryan verteld aan Puja dat hij verdrietig is omdat hij niet meer aan tennis mee doet. Dit deed hij altijd na school op dinsdag, maar omdat hij begint met ‘Cubs’ gaat hij niet meer naar tennis. Puja zegt het met Anuj te overleggen en er op terug te komen. Bij de kinderen hebben geen huiswerk dus de jongens spelen met elkaar en ik speel een spel met Saffron. Ik leg haar het spel Beverbende uit en we spelen 4 rondes. Ze is er in 1 keer kapot goed in. Dinsdag is douch dag en ik help beide jongens met douchen. Puja helpt Saffron en hierna leggen we ze gelijk in bed. Puja en ik besluiten heel even tv te kijken voor we naar bed gaan. We duiken rond half 10 in bed en ik val direct in slaap.

Woensdag is een grote dag in huis. Aaryan heeft zijn eerste school dag ‘at big boy school’. Puja, Anuj en ik brengen hem met zen 3e weg. Voor we weggaan voelt Anuj zich niet goed maar hij besluit toch mee te gaan. Puja voelt zich nog steeds niet helemaal goed, dus ook vandaag rij ik. We brengen Aayden naar school toe en zonder enkele problemen wandelt hij zijn klas in en kijkt niet eens echt achterom. We rijden weer naar huis en Anuj gaat weer in bed liggen. Ik skype gezellig een uurtje met men grote zus en als ik weer beneden kom ligt de hele woonkamer vol met papieren. Werkelijk overal liggen papieren. Puja is bezig met de administratie van 2 jaar. Alles is twee jaar lang in twee grote lades gegooid en vandaag was het moment voor Puja om dit op te ruimen. Ze komt er rond 2 uur achter dat ze te weinig mappen heeft en rijd gauw op en neer naar Staines om nieuwe op te halen. Op de terugweg komt ze in de file te staan ergens en appt mij om alles klaar te maken zodat ik in kan stappen en we gelijk door kunnen naar de schoon van Aayden om hem op te halen. Ik heb wat fruit en snacks ingepakt omdat we gelijk doorrijden naar Staines, naar het huis van de tante van de kinderen die hun op donderdag bijles geeft. We rijden er een keer heen zodat ik weet waar we heen moeten voor donderdag. De kinderen eten achterin rustig hun snacks. Als we weer thuis zijn is Aayden in slaap gevallen. Het viel ons op dat hij erg veel honger had toen hij in de auto stapte. Eenmaal thuis help ik hem met omkleden en maak ik hem wakker. De kinderen duiken bij Anuj in bed om hun huiswerk te doen en spelletjes te spelen op zijn computer. Puja maakt een curry met lam klaar, doet de administratie verder en ik besluit maar weer te gaan strijken, om toch maar iets te doen. De kinderen komen af en toe ven langs om te kijken wat ik aan het doen ben. De kinderen worden geroepen voor het eten en na 10 minuten kom ik ook naar beneden om Puja te helpen rond de tafel. We moeten een beetje opschieten omdat Aaryan om 7 uur voor het eerst naar ‘Cubs’ gaat. Dit is ook een soort scouting. Vandaag is de eerste keer dat hij gaat om te kijken wat hij ervan vindt. Hierna rijden we door naar Chertsey om wat boodschappen te gaan doen. Als we thuiskomen leg ik Aayden gelijk in bed, hij zit al te knikkenbollen achterin de auto. Hij had zen pyjama al aan dus dat komt goed uit. Als ik hem in bed leg draait hij gelijk op zen buik en snurkt een eind weg. Rond half 9 komt Aaryan thuis en ook hij gaat gelijk naar bed. Puja en ik beginnen aan een nieuwe serie, Bodyguard. Na 1 aflevering ben ik al hooked. We kijken twee afleveringen en ik besluit naar bed te gaan terwijl Puja nog een aflevering kijkt.

Donderdag is de eerste ‘echte dag als au pair’. Om 8 uur stappen Puja en ik in de auto om haar naar het station te brengen. Er staat een hele lange rij met auto’s in de richting van het station. Puja stapt uit om de rest te lopen en ik rij gauw naar huis om de kinderen helemaal klaar te maken en Aayden naar school te brengen. Ik zeg tegen Anuj dat er een hele lange rij staat en we verteken allebei eerder om alsnog op tijd te kunnen zijn. Aayden en ik zijn net op tijd bij de school, maar nu moeten we nog parkeren. Het is erg druk en ik parkeer wat verder weg en we lopen snel naar de school. Ondanks dat we snel lopen is hij 5 minuutjes te laat. Gelukkig waren we niet de enige die te laat waren. Ik rij terug naar huis, ruim de keuken op, zuig de vloer en eet rustig mijn ontbijtje. Ik stap onder de douch en besluit het lekker rustig aan te doen. Rond kwart voor 3 rij ik weer richting de school van Aayden om hem als eerste op te halen. Hij komt moe naar buiten lopen en sjokt achter mij aan naar de auto. Ik heb fruit en snacks mee genomen voor de kinderen om in de auto te eten omdat we weer naar Staines gaan voor de bijles van de kinderen. We rijden naar de school van Aaryan en Saffron en gaan gelijk door naar Staines. Wegens de drukte overal komen we iets te laat, maar het is geen probleem. De oudste twee hebben een uur bijles terwijl ik met Aayden en het zoontje van Isha speel. Rond kwart over 5 rijden we weer naar huis. Omdat het weer druk is duurt het wat langer dan verwacht. Rond kwart voor 6 komen we thuis en ik begin gelijk met koken. We houden het lekker simpel, hotdogs met komkommer en wortels. Binnen 15 minuten zitten de kinderen te eten terwijl ik de keuken opruim. Na het eten geef ik de kinderen 1 voor 1 een douchbeurt en ondertussen komt ook Puja thuis. Als de kinderen klaar zijn voor bed stopt Puja ze in en ga ook ik eten. Tijdens het eten bel ik met Floor en moeders. Puja en ik kijken naar de volgende aflevering van Bodyguard samen en gaan beide naar bed.

Vrijdag ochtend is bijna hetzelfde als de donderdag ochtend. Ik breng Puja naar het station, alleen is het nu minder druk, en ik breng Aayden weer naar school. Als ik thuis kom ruim ik de keuken weer op en verschoon ik de bedden van de kinderen. Vandaag komt ook de glazenwasser langs. Hij komt rond 1 uur en maakt alle ramen schoon. Over de hele dag heb ik veel contact met Puja. Appjes over de glazenwasser, opmaken van de bedden, vragen over en weer etc. Puja vraagt of ik vanavond op de kinderen wil passen, zodat zij en Anuj uit eten kunnen en naar de film. Ik vind dit geen probleem. Ik haal de kinderen op en we rijden weer naar huis. Thuis kleden ze zich om, eten ze hun fruit en beginnen we aan het huiswerk. Ik lees samen met Aaryan zijn boek en Saffron begint met haar poster over J.K. Rowling. Aaryan heeft veel aansporing nodig tijdens het lezen. Hij heeft steeds kleine boekjes van max. 16 pagina’s, op elke pagina misschien 7 zinnen, en nog doet hij er moeilijk over, elke dag opnieuw. Als hij gewoon goed doorleest is hij altijd in 10 minuten klaar. Maar 20 minuten na al het geklaag en gemopper is hij eindelijk klaar en help ik Saffron met haar poster. De jongens spelen in de speelkamer en komen op gegeven moment in de woonkamer op de laptop een spelletje spelen. Ik spreek met ze af dat ze 15 minuten op de laptop mogen en wonder boven wonder gaan ze hier in een keer mee akkoord. Na 15 minuten gaan ze weer buiten spelen. Ik maak het eten klaar en de kinderen schuiven aan tafel om te eten. Na het eten trekken ze allemaal hun pyjama aan en besluiten we om als ik klaar ben met het opruimen van de keuken een film te gaan kijken. Ik haal snel een stofzuiger door het huis en we kiezen met zen alle een film. Tussendoor spelen we nog wat met snapchatfilters en om half 9 stuur ik ze naar boven, alleen is Aayden al in slaapaanvallen bij mij op schoot. Ik til hem naar boven en leg hem in bed. Ook Aaryan en Saffron gaan in bed liggen. Na ongeveer een uur hoor ik een harde knal boven en komt iemand de trap af rennen. Saffron komt trillend de woonkamer in en verteld dat er een mega grote spin in haar kamer zit. Ik raap al mijn moed, en een slipper, bij elkaar en besluit te gaan kijken. Als ik haar kamer inkom zie ik gelijk de spin en weet meteen dat ik dit niet kan doen. Hij is echt groot. Ik zeg tegen Saffron dat ze in het bed van Puja en Anuj kan gaan liggen, maar die kamer vind ze eng. Voor deze ene keer mag ze in mijn bed, maar dit is echt een 1 maling iets. Als ik weer beneden zit komt Aaryan naar benden met de vraag waarom Saffron in mijn bed mag slapen. Ik leg hem uit waarom en hij vind het oneerlijk. Dit heef ook te maken met iets wat eerder is voorgevallen. Tijdens de film hadden alle kinderen honger en geef ik ze toestemming om allemaal 1 ding uit te kiezen wat ze willen eten. Aaryan pakt gelijk een bolletje, Aayden wil een glas vruchtensap en Saffron pakt een soort ijs sandwich met chocolade koekjes en marshmallow vulling. Aaryan is al halverwege zijn bolletje als hij Saffron dit ziet eten en wordt erg boos. Als ik tegen Aaryan zeg dat hij zelf voor het bolletje heeft gekozen en dat hij verder had kunnen kijken wordt hij alleen maar mopperiger. Ik stuur hem weer naar boven. Ik app Puja dat Saffron in mijn bed ligt en de rede en kijk een serie op de bank. Ik schik wakker als de voordeur opengaat en Puja en Anuj binnen komen. Ik ben inslaap gevallen op de bank. Ik klets even met Anuj en Puja en ga gelijk door naar bed.

Zaterdag slaap ik lekker uit en wordt ik rond 10 uur wakker. Ik blijf een poosje liggen en stap rond 11 uur onder de douch. Als ik onder de douch sta hoor ik beneden veel lawaai. Als ik onder de douch vandaan kom hoor ik piece by piece wat er aan de hand is. Als ik beneden kom hangt er een zware tension in de lucht. We lunchen met zen alle en in we zouden gaan zwemmen vandaag. Inmiddels is het te laat om te gaan zwemmen, want om 3 uur gaan de zwembaden dicht. Puja en de kinderen gaan naar de bibliotheek en ik besluit om mee te gaan, de spanning in huis ben ik even zat. Nadat we naar de bieb zijn geweest gaan we nog even gauw naar Staines om een jas te scoren voor Aaryan. Daarna gaan we nog even gauw naar Primark om wat spullen voor de kinderen te halen. Inmiddels is het half 6 en de kinderen hebben honger. Ze worden mieperig en Puja stelt voor om naar de MC te gaan. De kinderen zijn gelijk weer helemaal te spreken en luisteren goed. We eten met zen alle en gaan weer naar huis. Thuis spelen de kinderen wat en Puja en ik ruimen samen alle nieuwe spullen op. Met zen alle kijken we een film en rond half 9 ligt Aayden weer te slapen op de bank. Ik til hem naar boven, kleed hem om, terwijl hij door slaapt, zet hem op de wc en sop hem in. Eenmaal beneden liggen de andere twee kinderen ook zo goed als slapend op de bank. Na 15 minuten is de film afgelopen en gaan de kinderen naar boven. Ook ik ga naar boven en val in slaap terwijl ik een serie kijk.

Zondag gaan we met zen alle zwemmen. Het plan was om rond half 11 te vertrekken, maar we zitten uiteindelijk om half 12 allemaal in de auto, klaar om te gaan. Na het zwemmen gaan we naar het huis van de ouders van Anuj, dus iedereen is semi-netjes gekleed. Het zwemmen is gezellig, maar zwemmen met drie jonge kinderen in indrukwekkend. Op een zondag waarop denk ik 150 andere ouders ook besluiten om met hun kinderen te gaan zwemmen, is het best druk. Rond half 1 besluiten we de kinderen te gaan douchen en aan te kleden. Om 1 uur zitten we in de auto onderweg aar opa en oma’s huis. Eenmaal daar hebben de kinderen een toptijd. Hun neefje en nichtjes zijn er ook en ze spelen, na hun lunch een eind weg in de achtertuin. Ik schuif aan tafel naast opa en met de rest van de familie eten we rustig chinees. Ik merk dat ik erg moe ben geworden van het zwemmen, maar na het eten voel ik me al een stuk beter. Als het neefje van de kids binnen komt kijkt hij me aan alsof ik in brand sta. Hij draait zich langzaam naar Aaryan toe en vraagt ‘How did Jenny become so skinny in 2 weeks?’ Aaryan legt uit dat ik niet Jenny ben maar hun nieuwe au pair. De rest van de dag blijft hij een beetje raar naar mij kijken. Rond 4 uur besluiten we weer naar huis te gaan, en we zitten om kwart voor 5 in de auto, klaar om te gaan. Onderweg doen we wat kleine boodschappen voor het avondeten en rijden we langs Windsor Castle. Dat is dus blijkbaar slechts een kleine 15 minuten van ons huis weg. Eenmaal thuis drinken Puja, Anuj en ik een kopje thee en kijken de kinderen naar de Minion film. Rond kwart voor 7 beginnen de kinderen met eten en ik blijf aan tafel zitten om de kinderen te helpen met eten. Rond etenstijd is altijd het meest stressvolle moment voor mij. De kinderen irriteren elkaar makkelijk, ze luisteren dan slecht en eten is voor de jongste twee echt een issue. Na het eten gaan de kinderen gelijk naar bed en Puja, Anuj en ik eten daarna ons avond eten. In de avond kijken Puja en ik een overzicht van de nieuwe afleveringen van Big Brother (het nieuwe seizoen is begonnen op vrijdag) en gaan daarna beide naar bed.

Als ik terugkijk op mijn tweede week voelt het alsof ik nu pas echt ben begonnen. Het is zwaar en de kinderen en ik moeten in sommige opzichten nog erg aan elkaar wennen. Maar tegelijkertijd voelt het goed om alleen te zijn met de kinderen. Ze testen me echt uit en lijken precies te weten hoe ze het bloed onder mijn nagels vandaan weet te halen, maar andere momenten zitten ze alle drie bij mij op schoot om selfies te maken. Het is nu echt aan het worden. Ik heb het nog steeds hartstikke fijn hier en begin me steeds meer te oriënteren in de buurt.

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active